အခ်စ္၏ကဗ်ာသံမ်ား

03-01-2013 တြင္ တင္ထားသည္။ we040919

သိပ္ေတာ့မလြမ္းတတ္ဘူးဗ်ာ....... ကဗ်ာ ဆန္ဆန္ မလြမ္းတတ္ေပမယ့္ ကာရံ အို ပ်က္ခဲ့တာ ေ၀းကြာ ျခင္းေၾကာင့္ ဆို ရင္ မွဳန္ျပာျပာ ေတာင္တန္းထက္က ခ်ယ္ရီေတြလည္း လြမ္းတတ္လာလိမ့္ မယ္... ............................................................... တကယ္ကို မလို ခ်င္ခဲ့တာ ပါ ေ၀းခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ေတြ ကို အမုန္း ဆံုးပါဘဲ မက္ေမာခဲ့ ဘူးတယ္............ ျပန္ေျပာခ်င္စရာေတာင္ မ ေကာင္းတဲ့.. ခဏတာ ခ်ိန္ေလးကို ေပါ့.... ................................................................ အမည္မသိ ေခါင္းစဥ္ နဲ့ တံခါး မေခါက္ ၀င္ေရာက္ တိုးယို ေပါက္ အမိုးေအာက္က ၾကည္ျပာေရာင္ ေကာင္းကင္ ထက္က ၾကယ္တပြင့္ ကိုမွ တမ္းတ ခဲ့ ရသူ....... ................................................................. သတိ ရျခင္း ေပလွြာ ေတြထက္ တမ္းတျခင္း မွင္ျပာေတြ.. ျဖတ္သန္းသြား တိုင္း........ ငါ မင္းကို လြမ္းေကာင္းတုန္းဘဲ......................... .................................................................. မင္ ကုန္လို့ လြတ္ပစ္၇ေအာင္ ငါ က တခါသံုး ေဘာပင္ မဟုတ္ မင္ဘ၀ သာယာ ေစဖို့ ငါ့ႏွွလံုးေသြးနဲ့ ေပးဆပ္ခ်င္တာ ဒါေပမယ့္................................................. ဥေပကၡာ တရားေတြ နဲ့ မထားခဲ့ ပါနဲ့ ကြယ္ .... မၾကင္နာရင္ေနပါ ေ၀ဒနာ ေတာ့ မထားခဲ့ပါနဲ့ ...... ငါ မခံစားတတ္လို့ပါ........ ................................................................ အိပ္စက္တဲ့ ခ်ိန္ေလးမွာေတာင္ အဆိပ္တက္လို့ အိပ္ပ်က္ေနျပီ ေမာဟိုက္ခဲ့ အသိစိတ္နဲ့ ေအာတိုက္ျပီး ခ်စ္ခဲ့ မိတာ ဘရိတ္ဆိုတာေတာင္ မရွိေတာ့ဘူး.... ........................................ မတူညီတဲ့ အသိုင္း၀ိုင္းၾကားက မာနတရားေတြကိို ဆြဲထုတ္ အခ်စ္ဆိုတဲ့ ျပဇာတ္ တပုဒ္တြက္ ဘယ္အရာ မဆို ရင္ဆိုင္ ယွဥ္ျပိဳင္သူေတြကို ျဖိဳလွဲ အခ်စ္တြက္ဆို .......... ျမင့္မိုရ္ေတာင္ကို ျဖိဳလွဲရဲတယ္ .......................................... အလြမ္းဆိုတာ ေျခရာရွိရင္ ေနရာထားျပီး ျပခ်င္တယ္ ရာသီေတြေျပာင္း ရြက္ေဟာင္းတို့ေၾကြ အ၇ိုးပ်ိဳင္းပ်ိဳင္း ထေနတဲ့ ငါ့ ဂ်စ္ပစီ ညေတြ ပုလဲဥတို့ ေျမခ ေၾကြက် ခဲ့ မ်က္ရည္ သက္ေသ မရွိေလေတာ့ ေ၀ဒနာေတြပဲ ထပ္ေစခဲ့တယ္ ........................................ ေဟမန္ ေဆာင္းတည ေဆာင္းေလေအး ဓါးတခ်က္ ခတ္ဆတ္ဆတ္ ရင္ကို လာရိုက္ ဆံုဆည္းျခင္း မွတ္တိုင္ေလး လဲလို့က် ခြဲခြါ ရ ျပီဆို တာကို သိလိုက္ရတဲ့ အခ်ိန္.... ဘယ္အခ်ိန္မွာ ျပန္လာမွာလဲတဲ့ မၾကင္နာလို့ ေသြခြါခဲ့ တာ မဟုတ္ခဲ့ပါဘူး...... မယွဥ္သာတဲ့ ဒီဘ၀ အလြမ္းေတြနဲ့ ဘဲ ခ်စ္ပါရေစေတာ့ ................................................. အထူးေမတၱာေတြ အစား ဥေပကၡာ တရားေတြကို ေတာ့ အထားခဲ့ ပါနဲ့ ကြယ္ အၾကင္နာေတြ အစား မျမင္သာ မုန္းတရားေတြကို ေတာ့ ေပးခဲ့ ပါနဲ့ ခ်စ္သူ ရယ္ ဘ၀ မွာ တခါ သာ ခ်စ္ဖူးခဲ့ သူမို့ ၾကားေလေသြးတာေတာင္ ေ၀းမွာကို စိုးလို့ပါ ကြယ္ ......................................... ဒဏ္ရာေတြ ဗရဗြ နဲ့ ၾကယ္ေ ရာင္ေပ်ာက္တဲ့ ငါ့ ည နက္နက္ ေတြထဲ ျပန္လာလမ္းမရွိသလို ၾကံ ဖန္ သနားတဲ့ ခ်စ္သူ ဆို တာေတာင္ မရွိေတာ့ လမ္းမျမင္ေသာ ပင္လယ္ျပင္ထဲ မွာ ငါ ကူးခတ္ေနဆဲ ပါဘဲ ............................... ခ်စ္ျခင္းေမတၱာတရားသည္...ဘ၀အသက္ရွင္မွူႏွင့္...ေသဆံုးမွူု၏...တစ္ဦးတည္းေသာ...အရွင္သခင္ျဖစ္သည္