အစြန္းေရာက္၀ါဒီနွင္ ့အမ်ိဳးေပ်ာက္မည္ ့ျမန္မာျပည္

27-08-2010 တြင္ တင္ထားသည္။ ngweoo125

~  တို ့မ်ိဳးအေရး   တို့အေလးမို ့

ေခါင္းသည္ေထာင္လဲ  ဘ၀မြဲမို ့.....

ငိုမိဆဲပါ..........

~      ဘံုပ်က္စီးပြား  ငါ၏အားကို

ခ်ိုဳးနွိမ္ကုန္ေစ်း    တြက္ေနျပန္လည္း

အပိုပဲမို ့ အေမာရင္သာရွိေတာ ့မည္.........

~     မေရွာင္အလြတ္  ေရွာင္လည္းမလြယ္

ခပ္သြယ္သြယ္နဲ ့  အထက္တက္ေန

ျပည္သူျပည္သားရတက္မေအးနိုင္...............

~     ေမာလို့ေငးငိုင္  ေမ်ာပါးေသလု

လုပ္သက္ကူလည္း   မတန္တေၾကး

ေပးကာေပးလည္း   ၀မ္းေရးအတြက္

ျဖည္ ့စည္းမနိုင္  မိသားစုေရး

ဆန္ျပ ုတ္ေရးအတြက္  ဆန္တျပည္ရ

ေက်နပ္ရသည္...........

~   ငတ္သည္ ့ခါခါ    ဘယ္မွာ၀လင္ ့

ေရေသာက္ဗိုက္ေမွာက္  ေအာက္က်ိဳ ့ဘ၀

ဘယ္နားမဆံုး  ျပည္သူမ်ားမွာ

တည္ျမဲတည္ေန   အျဖစ္ေတြနွင္ ့

အရွင္လတ္လတ္  ငရဲျပည္သား

လူအမ်ားကို  ထပ္ျပန္နွိပ္စက္

ဂုဏ္ေဇာတက္လို ့  သာတနာမျမင္

သူတို ့ရင္မွာ  ဘာသာေစာ္ကား

သံဃာအမ်ားကိုသတ္လိုကသတ္

ဖမ္းလိုကဖမ္း  ညွင္းပန္းနွိပ္စက္

ေခြးဇာတ္ေတြလည္း  ခင္းလိုက္ၾကေသး..........

~   ျပည္သူ ့အေရး  သူမေတြးလို ့

က်ြန္ျပ ုသေဘာ  သူ ့မေနာကို

လူတိုင္းေလသိ  ငါေတာ ့ရွက္ဘိ

သူကမရွက္    ေနအပ္ရက္တယ္

~    အာဏာဖီဆန္ရာဇဒဏ္ဟု

တစ္ဖက္သက္ေတြး အယူမွားေတြ

ရွိေနသည္ဟု  ကိုယ္ကိုမေတြး

ေသမည္ ့ေဘးကို  ေၾကာက္လွခ်ီရဲ ့

~  ငါတို ့အျဖစ္ေတြ  ေတြးေတာဆန္းစစ္

ဒီအျဖစ္ကို  ငိုေၾကြးၾကိမ္ခါ

မနည္းပါဟု  ေၾကြးေၾကာ္ေနလည္း

သူမၾကား   ၾကားလည္းမသိ

“ဘယ္သူေသေသ ငေတမာရင္ျပီးေရာ” ဟု

ေဆာင္ပုဒ္ဆြဲၾကိုင္  ဂုဏ္စည္းစိမ္ဘက္

ရမက္မ်ားနွင္ ့ျမဴးေပ်ာ္မ၀

ပုလင္ထက္ကဆင္း၇မွာလည္း

ေၾကာက္ေနေသးလို ့  ဟိုဖားဒီဖား

ဒီနယ္စားကို  မက္လံုးပံုေပခ

သူ ့အေတြးနွင္ ့  သူ ့အေလးသာ

အာဏာတည္တံ ့  လက္ေအာက္ ့သူ ့လူ

ဖြဲ ့လိုက္ဖြဲ ့စည္း  စည္းကမ္းၾကံ ့ခုိင္

ေခြးလွိုင္လွိုင္ကို  ေမြးျမဴေက်ြးေမြး

ျပည္သူ ့အေရးကို  မေတြုးနိုင္အား

တဗို ့ထဲသမား  ဒီလူသားကို

ဘယ္လိုဘယ္ပံု  ေ၀ဖန္ဆန္းစစ္

အသြင္မတင္ ့  အျမင္လည္းမတင္ ့

သူရုပ္ခံံနၵာအသားကမည္း

ဗိုက္ကရႊဲလို ့ ဘီးလူးေလလား

သရဲလား..........

~   သူ ့သိုင္း၀န္းက်င္  သူလူသူခင္

သူ ့အျမင္မွာ  ငါတို ့မရွိ 

သူ ့ေဆြမ်ိဳးသာ  ရွိလိမ္ ့မည္ ၏

ယခုေဒါက္တာ  ဘယ္သူပါလဲ

ဗိုလ္မွဴးသားသမီး

ယခုအင္ဂ်င္နီယာ  ဘယ္သူပါလဲ

ဗိုလ္ၾကီးသားသမီး.........

ငါ တို ့မွာေတာ ့  ဘာမွမျဖစ္

ဘယ္မွာေထာက္ပံ ့အားေပးအားေျမာက္

ေနာက္ခံအကူ  ေဖြရွာမရ 

တပိုင္းတစ  သည္ပညာကို

ခဲရာခဲစစ္  အပင္ပန္းခံ

သင္ခဲ ့ျပန္လည္း   ငါ ့ေတာ ့ဘြဲ ့ရ

ပညာမ၀ခဲ ့   ဘယ္မွာအလုပ္ရွိလိမ္ ့မည္လဲ

ရွိေတာ ့ရွိတယ္  ဘိုးဘြားအေမြမို ့

မေရာင္းရက္  မျပ ုရက္  ငါဘြဲ ့ရၾကီး

ငါကိုယ္တိုင္ပဲ  ၀င္လုပ္ခဲ ့ရ

လယ္သမားဘ၀............

~“ပညာလုိအိုသည္မရွိ”

ပညာရဲရင္ ့ပြဲလယ္တင္ ့တဲ ့

ၾကားဘူးခါခါ  ၾကာခဲ ့ျပီပဲ

ဒါေပမယ္ေလ  သူ ့ခံယူခ်က္

သူ ့အတြက္က   မဲမ်ားမဲနိုင္ 

ေက်းေတာတိုင္းကိုဂုတ္ေသြးစုပ္ျပီး

သူ ့ပံုးထဲကိုမထည္ ့မေန 

ေခ်ာက္လွန္ ့ေနျပီး.........

~   စစ္မိန္ ့စစ္ျပန္  ရုန္းကန္မရ

ငါတို ့ဘ၀  ..........

ရိုင္းလွတဲ ့ရာဇ၀င္

သည္မင္းမ်ိဳးမရွိ  

တို ့ျပည္တို ့ေဘး   အကူေ၀းလို ့

မညွာရက္စက္ စိမ္းရက္ေလခ်င္း

ငါးဖယ္ဘ၀  ေရာက္ေရာက္ေနေန

ငါ တို ့ျပည္သားလူအမ်ားကို 

အို.......လူအမ်ား  မဆိုထားနွင့္

သာသနာနြယ္၀င္  ဘုန္ၾကီးကို ပင္

သတ္ပစ္ေနၾက.....

ကိုယ္ ့ဘ၀ကို ့အသဲ   အမဲဆြဲလို့

ေန ့စားေနလုပ္  ငါ တို ့ဇာတ္ထုတ္

အခန္းဇာတ္ရွည္  ၀တၳဳေတြလို

သူတို့အုပ္ခ်ဳပ္  မင္းလုပ္ေနသမွ် 

ငါတို့အသက္   ကၽြန္သက္ရွည္လို ့

ဘယ္မွာဆံုးခန္ရွိေတာ ့မည္လဲ.....................................