ေၾကာက္လို႕သာပဲ
Posted on 11/4/2010 by
tuntunaye_tongkyo
Mood: ္fine
.
Music: rock....
Tags: ရယ္စရာေပါ့ေပါ့ပါးပါး
ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး ဦးက၀ိႏၵဆိုလ်ွင္တစ္နယ္လံုးကေၾကာက္၊ခ်စ္၊ရိုေသၾကၿပီးသား၊ခုေတာ့
လည္းဆရာေတာ္ဘုရားပ်ံလြန္သြားတာ နွစ္ေတာ္ေတာ္ၾကာသြားခဲ့ပါၿပီ။ဟိုးအရင္တုန္းကဆိုက်ယ္၀န္းလွ
တဲ့ေက်ာင္း၀န္းထဲမွာကစားၾကတဲ့သူေတြထဲမွာက်ြန္ေတာ္လည္းအပါအ၀င္ပင္။ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးေက်ြး
ေသာေက်ာင္းထြက္သီးနွံမ်ားကိုလည္းစားခဲ့ဖူးပါသည္။တစ္နယ္လံုးကရပ္မိရပ္ဖေတြကလည္းဆရာေတာ္ၾကီး
ၾကိမ္လံုးခ်က္ကင္းသူနည္းလွသည္။
ဆရာေတာ္ၾကီးသည္ငယ္စဥ္ကတည္းကက်ြန္ေတာ္တို႕အရပ္သို႕ေရာက္ရွိၿပီးေက်ာင္းထိုင္ပါ
သည္။မည္သည့္အရပ္ကေရာက္ရွိမွန္းတိတိက်က်မည္သူမွ်မသိၾက။သီလ၊သမာဓိစင္ၾကယ္လွေသာဆရာ
ေတာ္ဘုရားၾကီးသည္ပ်ံလြန္္ေတာ္မူခါနီးအခ်ိန္ထိမာတုဂါမမ်ားကိုသူ၏က်က္သေရေဆာင္ခန္းသို႕၀င္ခြင့္
မၿပဳေခ်။ေရာဂါအေၿခအေနအတြက္မနည္းေတာင္းပန္မွသူနာၿပဳဆရာမအနည္းငယ္၀င္ခြင့္ရသည္။
တစ္ေန႕ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး အလွဴတစ္ခုသို႕ဆြမ္းစားၾကြရန္အတြက္ ေက်ာင္းသားမ်ား
ကိုေခၚကာေက်ာင္းအဆင္းေလွခါးမွတစ္ထစ္ခ်င္းဆင္းလာသည္။ေက်ာင္သားမ်ားကေနာက္ကလိုက္လာ
သည္။ေက်ာင္းသားတစ္ခ်ိိဳ႕ကဆရာေတာ္ၾကီးကေလွခါးအဆင္းဆရာေတာ္ၾကီး၏ထိပ္ေၿပာင္ေၿပာင္ေပၚမွ
လက္ကိုအုပ္ၿပီးဆင္းလာၾကသည္။ဆရာေတာ္ၾကီးကတစ္ထစ္ဆင္း၊သူတို႕ကတစ္ထစ္ဆင္း အဲဒီအခ်ိန္
ထိၿပသနာမရွိေသး ဆရာေတာ္ၾကီးေအာက္ဆံုးအေရာက္ ထိပ္ေပၚမွအုပ္မိုးၿပီးလိုက္လာသူမွာေအာက္မွ
ေလွခါးထစ္မ်ားကိုသတိထားၿပီးေနာက္တစ္ထစ္အဆင္း ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး ၏ထိပ္ေၿပာင္ေၿပာင္အား
"ဘတ္" ခနဲရိုက္မိပါေတာ့သည္။ဆရာေတာ္ၾကီးကေနာက္သို႕လွည့္ၾကည့္ၿပီး
" အားလံုးေက်ာင္းေပၚၿပန္တက္၊တန္းစီၿပီးအားလ်ားေမွာက္ေနၾက"
သိပ္မၾကာခင္အခ်ိန္အတြင္းမွာပင္..
" ေၾကာက္ပါၿပီဘုရား"
"ေနာက္မလုပ္၀ံ႔ေတာ့ပါဘူးဘုရား"
" မွတ္ပါၿပီ ဘုရား".............ဟူေသာအသံမ်ားဆူညံသြားပါေလေတာ့သတညး္။