ရြာဦးေက်ာင္းက ဆြမ္းခ်ဥ္ေပါင္း
Posted on 8/21/2010 by
tharhtootbr
ရႊာဦးေက်ာင္းက ဆြမ္းခ်ဥ္ေပါင္း
နိဗၺာန္ေဆာ္ နိဗၺန္ေဆာ္
ကုသိုလ္ေရးကို နိုးေဆာ္သေနာ္
ဘုန္းဘုရားကို ဆြမ္းေတာ္ကပ္ဖို႔
အိပ္စက္ရာမွာထပါေနာ္.....!
ကုသိုလ္ေရးကို လက္မေနွးေစဖို႔
အခ်ိန္ရိွတုန္း ဆြမ္းခ်က္စိဳ႔.....!
နိဗၺာန္ေဆာ္ ဒိုးပတ္အဖြဲ႔ ရဲ႔ အသံခ်ဲစက္နဲ႔ စည္းက်တဲ့ ဒိုးသံက သံသာသာေလးမို႔ အိပ္ခ်င္စိတ္ကို ပယ္ေပ်ာက္ျပီး ဥပုတ္ေန႔တြင္ဆြမ္းခ်က္ခ်င္ေသာ သဒၵါတရားေတြ ျဖစ္ေပၚေစပါသည္..။အိပ္ယာက ထျပီး ညဦးက ေရစိမ့္ထားေသာ ပဲကို ေရစစ္ၾကရသည္။ ဥပုဒ္မနက္ခင္းေလးက နိဗၺာန္ေဆာ္ အဖဲြရဲ့ "ဆြမ္းေတာ္ခ်က္ရန္ ထေတာ္မူပါ့ ဂုဏ္ေတာ္ႆပူရိတ သူေတာ္ေကာင္းအေပါင္းတို႔ " နိုးေဆာ္သီခ်င္းသံ နွင့္အတူ အသက္ဝင္လာပါေတာ့သည္..။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ အိပ္မက္ထဲကပဲ နိဗၺာန္ေဆာ္ ေတးသံကို နားေထာင္ရင္းးးအိပ္ေကာင္းေနပါေ
တာ့သည္..။ ဥပုဒ္ေန႔အၾကိဳေန႔တြင္ ၾကီးၾကီးက အိမ္မွာညအိပ္တတ္သည္..။ မနက္ ၄ နာရီဆိုတာနဲ နိဗၺာန္ေဆာ္ေတးသံနဲ အတူ ၾကီးၾကီး ဆြမ္းထခ်က္တတ္သည္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ မိုးဖိုေခ်ာင္ အခန္းမွာအိပ္တာဆိုေတာ့ သူဆြမ္းခ်က္တာေတြ အိပ္မက္ထဲကေန ၾကားေနရသည္...။ ၆နာရီဆိုတာနဲ အေမက အိပ္ယာနိုးေနက် ကၽြန္ေတာ္လဲ အိပ္ယာထျပီး နိစၥဒူဝ အေမ့ကို ကူရေတာ့သည္.။ အေမက ထမိုက္လွဲခ်ိန္ဆိုေတာ့ ကၽြႏ္ေတာ္ကလည္း ထမိုက္ကူလွဲ ေပးရသည္။။ ကၽြန္ေတာ္ထမိုက္လွဲေနတုန္းအခ်ိန္မွာ ၾကီးၾကီးက ဆြမ္းက်က္ ခ်ိန္မို႔ "သားထူးေရး....ဆြမး္သြားစံုေျခေဟ့" လို ေခၚခိုင္းတတ္သည္။ ("ေျခ" = အခုလုပ္လိုက္ဆိုတဲ့ အညာသံုးေဝါဟာရပါ..။) ကၽြန္ေတာ္လည္း သူအသင့္ ခူးခတ္ထားတဲ့ ဥပုဒ္ဆြမ္းကို ရႊာထဲ က ဦးေက်ာ္ဆန္းးတိုအိမ္ သို႔မဟုတ္ အေဖ့ အေမ့ ျဖစ္တဲ့ အဘြားတို႔အိမ္ကို သြားစံုေပးရတယ္...။ အဘြားအိမ္ဆို ရင္ အေဖနုမ အငယ္ဆံုး အရးီညိုက ကၽြန္ေတာ္လာရင္ ရိွတဲ့ မုန္ပဲသေရစာ ေကၽြးတတ္သည္..။ မုန္းစားခ်င္တဲ့ေန႔ဆို အဘြားအိမ္ကိုသြားစံုသည္...။ သြားရမွာ ပ်င္းတဲ့ေန႔ဆို နီးရာ ဦးေက်ာ္ဆန္းတို႔ အိမ္ပဲ ကၽြန္ေတာ္ ဆြမ္းစံုတတ္သည္..။
ဆြမ္းေတာင္းထဲမွာ ဆြမ္းထမင္းေတြက အမ်ိဳးမ်ိဳး ေပၚကၽြဲ၊ မေနာသုခ၊ ငစိန္ ၊ ေပၚဆန္းေမႊး နွင့္ အစရိွသျဖစ္ေရာ ေကာေနွာေကာ ျဖစ္ေနၾကသည္..။ ပဲ ေၾကာ္ ခြတ္ဆိုလဲ ကုလားပဲ၊ ပဲၾကီး နွင့္ စႏြန္း ဆီ နည္းတာက နည္း မ်ားတာက မ်ား ဆိုေတာ့ အေရာင္ေလးက အဝါနဲ အျဖူၾကား မွာအမ်ိဳမ်ိဳးျဖစ္ေနပါသည္။ ၾကက္သြန္ေၾကာ္ ခြတ္မွာဆို ငရုတ္မုန္႔နည္းတာက နည္း မ်ားတာက မ်ား၊ ငါးေျခာက္ေကာင္ အစားမမ်ိုးမ်ိဳးနဲ အရြယ္အစားက အၾကီးအေသးစံဳလင္ေနပါသည္..။ ၾကက္သြန္ေၾကာ္ မတတ္နို္္င္ေသာ အိမ္ေတြကဆို မ်ွစ္ေၾကာ္ကို အစားထိုး ဆြမ္းစံုၾကသည္။ မ်ွစ္သည္ ေဒသထြက္မို႔ ေစ်းခ်ိဳသည္။ ျပီေနာက္ မ်ွစ္ေၾကာ္တြင္ ငါးေျခာက္ထည္းစရာမလိုုပါ။ ထိုေၾကာင့္ ၾကက္သြန္ေၾကာ္စာလွ်င္ အေတာ္အသင့္ အကုန္အက် သက္သာသည္။ တတ္နိုင္တဲ့ အိမ္ကဆိုလွ်င္ ပုဇြန္ငရုပ္သီးေၾကာ္လည္း စံုတတ္သည္။ တျခား သရက္ခ်ဥ္၊ ပဲပင္ခ်ဥ္ ေရွာက္ခ်ဥ္ နွင့္ သံပရာခ်ဥ္ေလးမ်ားလည္း ဆြမ္းရံအျဖစ္ စံုၾကေသးသည္။ မနက္ ၈း၀၀ နာရီဆိုလွ်င္ ဆြမ္းေတာင္းကို ေက်ာင္းကိုပို႔တတ္သည္..။ ၈း၀၀နာရီးမထိုးမိွ ဆြမ္းစံုရသည္မွာ အေလ့အထ ျဖစ္ေလသည္။ ဦဇင္းက မနက္၁၀နာရီ ထိုးလွ်င္ သီလေပး တရားေပးသည္..။ ဥပုဒ္သည္ အေပါင္းလည္း ၈း၀၀ရီေလာက္ခတည္းက ေက်ာင္းသို႔ေရာက္ၾကျပီး ေက်ာင္းမွာ ေဝယ်ာဝဇ ကုသိုလ္ယူၾကသည္။ ၁၁း၀၀နာရီေလာက္မ်ာ ဦးဇင္းက တရားေဟာနားသည္။ သီလယူျပီး အိမ္ျပန္တဲ့ ဒါကာ၊ ဒါကာမေတြရိွသလို ေက်ာင္မွာ ဆက္ေနတဲ့ ဒါကာ၊ဒါကာမေတြလည္းရိွသည္။ ေက်ာင္းက်န္ခဲ့သူေတြကို ဦးဇင္းက ထမင္းေၾကြးသည္။ စားျပီးမွာ ျပန္သြားလဲ ဦးဇင္းက စိတ္မဆိုးတတ္ပါ။ ေက်ာင္းမွာက်န္ခဲ့တဲ့ ဒါကာ၊ဒါကာမေတြ အတြက္ ဥပုဒ္ ဇရပ္မွာ သတင္းသံုးေစ၍ တရားေခြဖြင့္ေပးသည္..။ တရားနားၾက တရားအေၾကာင္းေဆြးေႏြးၾက နွင့္ ရြာဘုန္းၾကီးေက်ာင္းက ျငိမ္းခ်မ္းစြာ စည္းကားေနပါသည္..။ကၽြႏ္ေတာ္ကိုယ္တိုင္က လည္း အေမ့ဘက္က အေမၾကီးနွင့္ သီလယူလုိက္ရသည္..။ အေမၾကီးက ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းကို လာလွ်င္ အိမ္ကို ဝင္ျပီး သူသမီးကို " မိမူ နင့္အိ္မ္က သီလဆန္ွနွင့္ သီလယူ တစ္ေယာက္လိုက္ခဲ့" ေခၚတတ္သည္။ အိမ္ အျမဲကပ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ္ကိုပဲ အေမက လက္ညိုးထိုး၍ လႊတ္တတ္သည္။ ေမၾကီးနွင့္ အတူလိုက္ေတာ့ အေမၾကီးအသိေတြက ကၽြႏ္ေတာ္ကို ကေလးဆိုေတာ့ ခ်စ္ၾကတာေပါ့..။ ငါ့ မည္းေလး (ျမည္းေလး)လဘၹက္စား ထန္းညွပ္စားနဲ အဘြားေတြက ေခၚေၾကြးတတ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း လဘၹက္စားရလို ေက်ာင္းကိုလိုက္ရတာ ေပ်ာ္တတ္သည္..။ မွတ္မွတ္ရရ ဟာသေနာေျပာရရင္ အိမ္ကို ဧည္႔သည္လာရင္ အေမ့က လဘၹက္သုတ္နွင့္ ဧည္းခံတတ္သည္..။ တစ္ေန႔မွာဧည္႕သည္က လဘၹက္ အကုန္စားသြားလို႔ ဧည္သည္က်န္ လဘၹက္ကို က်န္ျဖတ္လုပ္ေနက် ကၽြန္ေတာ္က "ဒါမ်ိဴးဧည႔္သည္ေနာက္မလာပါေစနဲ" လို ကေလးစိတ္နဲ ဆုေတာင္ဖူးသည္။
ကၽြႏ္ေတာ္ကေတာ့ ေက်ာင္းမွာမေနဘူး အိမ္ျပန္လာတတ္သည္.။ ျပန္ေ၇ာက္တာနဲ အိမ္ကခ်က္တဲ့ ထမင္းဟင္းကိုပဲ မိန္မိန္ရွပ္ရွပ္စားတတ္တယ္..။ ညေန ၄း၀၀ရီေလာက္ဆို ဥပုဒ္သည္ေတြ ေက်ာင္းက ေန သူတို႔ အိမ္ကို ျပန္ၾကသည္..။ ၄း၃၀ ေလာက္ဆို အေဖက ကၽြႏ္ေတာ္ကို ဘုန္းၾကီးေက်ာင္သြားျပီး ခ်ဥ္ေပါင္း အေတာင္းခိုင္းတတ္သည္..။ စပ္မိလို အေဖက ဥပုဒ္ဟင္းဆြမ္းကို ၾကိုက္တတ္သည္..။ အကယ္လို အိမ္က ဥပုဒ္ဆြမ္းမခ်က္လွ်င္ သူအေမအိမ္နွင့္ သူနုမ အိမ္ေတြကို လည္စားတတ္သည္..။ နုမေတြကလည္းအလိုက္သိတတ္သည္."ေမာင္ၾကီး ကၽြႏ္မတို႔အိမ ္ဆြမ္းခ်က္တယ္"လို ဥပုဒ္ေန႔ဆို အေၾကာာင္းၾကားတတ္သည္။ သူေယာက္ဖ ေတြကေကာ ေတာ္ၾကသည္ နုမအိမ္ သူုေမာင့္ အိုးခြစားလည္းဘာမွာမေျပာတတ္ၾက..။ အေဖကဆို ခဏခဏေျပာတတ္သည္ "င့ါနုမေတြ လင္ရွာေတာ္လို ေယာက္ဖ ေကာင္းေတြရတာ..! ငါေယာက္ဖေတြ ေတာ္တယ္..။" အခုလည္း ဥပုဒ္ဟင္းၾကိုက္တဲ့ အေဖက ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းကို ခဏခဏေရာက္တဲ့ ကၽြႏ္ေတာ္ကို ခ်ဥ္ေပါင္းအေတာင္းခိုင္းေနသည္။ ဒါဆို မင့္အေဖက ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းက ေတာင္းေနတာေပါ့လို ပရိတ္သက္က မွတ္လိ္မ့္မည္..။ အေဖက ဦးဇင္းေတြ ဆြမ္းမစားမိွ ဥပုဒ္ေန႔ အပ့ တစ္ျခားေန႔ေတြဆို ကၽြႏ္ေတာ္ကို ဟင္းအလွ်ဴခိုင္းတတ္သည္။ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းက ဦဇင္းကေကာ ေခတ္ပညာတတ္ဆိုေတာ့ လွ်ဴခ်င္ေအာင္ေျပာတတ္သည္ "ဒါကာေလးတို႔ အိမ္က ပဲဟင္းက အရမ္းေသာက္လုိေကာင္းတာပဲ ဘယ္လိုခ်က္တာလဲ ခဏခဏ ေမးတတ္သည္။ ကၽြႏ္ေတာ္လဲ ဦဇင္းေမးလုိ အိမ္က ၾကီးၾကီးကို ခဏခဏ ပဲဟင္းခ်က္နည္းေမးျဖစ္သည္။ အခုလည္းကၽြႏ္ေတာ္ေက်ာင္းကို ခ်ိဳင့္ေလးတစ္လံုးနဲ ထြက္လာခဲ့သည္..။ နိစၥဒူဝ ဥပုဒ္ေန႔တိုင္းလုပ္ေနက်မို႔ အိမ္နီးနားခ်င္းေတြသိၾကသည္။ "သာထူးေက်ုာင္းသြားရင္ အၾကံနဲ သြားတာေဟ..!" လိုေနာက္တတ္ၾကသည္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွာမညာ "ဟုတ္ပါ့...ဟုတ္ပါ့!"လို သြားျဖဲျပီး ေျဖရသည္။ ကၽြႏ္ေတာ္လို သူတို့လည္းေက်ာင္းက ခ်ဥ္ေပါင္းကို ယူဖို႔ အခြင့္အလမ္းမရိွေပ။ ကိုယ္ရည္ေသြးေျပာရရင္ ကၽြႏ္ေတာ္ကသာ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းနဲ အဝင္အထြက္ရိွသူ။ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းသားေတြဆို ကိုယ္ရင္ဘဝက ဝါသနာပါလို စာျပဖူးသူမို႔ ကၽြႏ္ေတာ္ကို ခင္လဲခင္ ရိုလဲရိုေသသူေတြျဖစ္ၾကသည္။ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းက ကိုယ္ရင္ေတြဆို ပခုကၠဴစာသင္တိုက္ကျပန္လာရင္ ကၽြန္ေတာ္နဲ့ စကားက်ေနၾက ျဖစ္ေနေလသည္။
ေက်ာင္းအဝင္ဝမွာ ဖိနပ္ခၽြတ္ျပီး ကၽြန္ေတာ္ေက်ာင္းထဲ ဝင္သြားတာ နဲ ထမိုက္လွည္းေနတဲ့ ကိုယ္ရင္ သို႔မဟုတ္ ေက်ာင္းသားေလးတစ္ေယာက္ကၽြန္ေတာ္ဆီေရာက္လာတတ္ျပီး "ဒီခ်ဥ္ေပါင္းဟင္းက ဒီေန႔ေပါင္းတာ ဟိုဟာက အရင္တစ္ပတ္က ေပါင္းထားတာ" လို ရွင္းျပတတ္တယ္။ ခ်ဥ္ေပါင္းထဲမွာက ဥပုဒ္ဆြမ္းထဲ က ပဲေၾကာကိုမေပါင္းပဲ က်န္တဲ့ မွ်စ္ေၾကာ္၊ ၾကက္သြန္ေၾကာ္၊ ပဲပင္ခ်ဥ္၊ေရွာက္ခ်ဥ္၊ သံပရာခ်ဥ္ေတြ ႏွင့္ငရုတ္သီးေျခာက္မီဖုတ္ တို႔ကို ေပါင္းျပီၚ ခ်က္ထားတာပါ... ။ သူကိုပဲေၾကာ္နဲ တျခားအသီးရြက္ေတြထည္႔ ရင္ ၾကာၾကာအထားမခံပဲ သိုးလြယ္တယ္ေလ။ ေရကိုလဲ အမ်ားၾကီးမေရာရဘူး ငါးၾကင္းဆီနဲ ငါးၾကင္းေၾကာ္သလိုေပါ့ က်န္တာ အတြန့္ထဲျပီး ေပါင္းလိုက္ရင္ သိုးလြယ္တတ္သည္။
ကၽြႏ္ေတာ္လည္းခ်ဥ္ေပါင္းကေလးယူလာျပီး အိမ္ေ၇ာက္ရင္ ဘာမွာအေရာမေနာပဲ ေျမအိုးထဲ ထည္႕ျပီး မီးဖိုေပၚထင္ထားလိုက္သည္။ ေျမအိုးထဲတြင္ ပခန္းေျမအိုးရိွသည္..။ ျမိုင္ေျမအိုး ရိွသည္္။ ျမိုင္ေျမအိုးက ပါးတယ္ေစ်းခ်ိဳ သည္။ သူကိုေတာ့ ထန္းသမားေတြက သံုးတာမ်ားသည္။ ပခန္းေျမအိုးက ေသာက္ေရအိုး နွင့္ ဟင္းအိုးလုပ္လိုအေကာင္းဆံုးျဖစ္သည္။ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းက ေတာ့ ေသာက္ေရအိုးကို ခ်ဥ္ေပါင္းအိုးလုပ္ထားပါသည္။ ကၽြႏ္ေတာ္ကေတာ့ ပခန္းေျမဟင္းအိုးကိုပဲ ဟင္းအိုးလုပ္လိုက္သည္။ ေျမအိုးနဲ ခ်က္တဲ့ ဟင္းက တျခားဟင္းဒန္အိုး၊ စတီအိုးေတြနဲ ခ်က္တဲ့ ဟင္းထက္စားလိုေကာင္းတာ စားဖူးသူတိုင္းသိလိမ့္မည္..။ သူရဲ႕အားသာခ်က္က ဒန္ေဆာ္ စတီးေဆာ္ မနံပဲ ေျမအိုးနံ ဟင္း၏ သဘာဝနံ မပ်က္ျခင္းျဖစ္သည္..။ ေျမအိုးနွင့္ခ်က္ပါက မီးမ်ားသြားလွ်င္ အိုးတူးျခင္း၊ အိုးကပ္ျခင္းကလြယ္လြယ္နဲ မျဖစ္..။ အုိးတူနံ အိုးကပ္နံ လည္းကင္းသည္ဟုဆိုရမည။္ မီးအမွားခံသည္ဟု ဆိုရမည္။ ေျမအိုးအား ဆိတ္သားခ်က္နွင့္ ငါးသေလာက္ခ်က္ေတြကို ခ်က္လွ်င္အရမ္းစားလိုေကာင္းသည္..။သူကို နွပ္ခ်က္နူးခ်က္ေတြဆို ေျမအိုးကို အသံုးျပဳလို အေကာင္းဆံုးျဖစ္သည္။ အခုလည္းကၽြႏ္ေတာ္က ေျမအိုးနဲ ခ်ဥ္ေပါင္းကို အုိုးခြင္ေပၚတင္ထားလိုက္သည္..။ အခုခ်ဥ္ေပါင္းက ေတာ့ မီဖိုေပၚမွာ အျမဲရိွသည္..။
မနက္ထမင္းက်န္း မနက္စား စားမယ္ဆိုလဲ ခ်ဥ္ေပါင္းေလးနဲ ၾကက္သြႏ္ေလးကိုက္စားလိုက္နဲ အလြႏ္လိုက္ဖတ္လွသည္။ ေန႔လည္စားလညး္ သူပါလာမည္ ။ ညစာလည္းသူပါလာမည္..။ ခ်ဥ္ေပါင္းကေတာ့ ပင္တိုင္ ဟင္းရံ ျဖစ္ေနခဲ့သည္..။ ခ်ဥ္ေပါင္းရဲ႔ အဓိက ပါဝင္ပစၥည္းေတြက ၾကက္သြန္ ပဲပင္ နွင့္ ေ၇ွာက္သီး သံပရာသီးဆိုေတာ့ ပရိတ္သတ္ေရး မေတြးနဲ ေတာ့ ေလလည္လို႔အရမ္းေကာင္း..။ စားလိုက္တဲ့ခ်ဥ္ေပါင္းက လဲ ေန႔ေရာညပါ ဆိုေတာ့ က်န္းမာေရး ေလလည္ျခင္းကေတာ့ အရမ္းေကာင္းေပါ့ဗ်ာ...။ သူမ်ားေတြလုိ ဝမ္းနုတ္ေဆး ေလေဆးေတြမလိုေတာ့ဘူးေပါ့။
ကၽြန္ေတာ္လဲ နုိုင္ငံျခားေရာက္ တာၾကာလာေတာ့ ခ်ဥ္ေပါင္းေလး မစားရတာၾကာလွျပီ မဟုတ္လား..။ ခ်ဥ္ေပါင္းၾကိုက္တတ္တဲ့ ကၽြႏ္ေတာ္အေဖနဲ႔ စားေနက် အိမ္က မိသားစုလည္း ခ်ဥ္ေပါင္းေတာင္းသူမရိွလိဳ႕ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းက ခ်ဥ္ေပါင္းေလးနဲ ေဝးေနမလားမသိ..။ ဘာလိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ဝါတြင္းအခုအခ်ိန္ေတြမွာဆို ခ်ဥ္ေပါငး္ေလးနဲ ထမင္းဝုိင္းကို စိတ္ဝယ္မွန္းဆရင္း လြမ္းရပါေတာ့သည္။ ရြာဘုန္းၾကီးေက်ာင္းက ဦဇင္းလည္း ဟငး္လွ်ဴတဲ့ ဒါကာေလးကို လြမ္းခ်င္လြမ္းေနမည္..။ အလြမ္းေတြနဲအတူ ကၽြန္ေတာ္ဗိုက္ကေလးက ခ်ဥ္ေပါင္း ေတာင္းသံေတြၾကားေနရပါသည္..။ ရြာေက်ာင္းက ဦးဇင္းလဲ ကၽန္းမာပါေစ ဘုန္းတန္ခိုးၾကီးပါေစ.. ။ အိမ္က ဥပုဒ္ဆြမ္းၾကိုက္တဲ့ အေဖလည္း က်န္မာပါေစ..။ အိမ္ကမခ်က္ခဲ့ေသာ္ နုမေတြအိပ္သြားျပီး လည္စားလုပ္နိုင္ပါေစ..။ မနက္ေစာ ထမိုက္လွည္းတဲ့ အေမလဲ က်န္းမာပါေစ..။ ၾကီးၾကီးလည္း ေနေကာင္းပါေစ...။ အေမၾကီးနဲ အေမၾကီး မိတ္ေဆြ ဦပုဒ္သည္တို႔လည္း ေနေကာင္းပါေစ..။ ဆြမ္းစံု လက္ခံတဲ့ ဦးေက်ာ္ဆန္းမိသားစုနဲ႔ အဘြားကေတာ့မရိွ၍ ေကာင္းရာသုကတိ လားပါေစ...။ အရီညိုလဲ သေရစာ ဖုန္႔စားမ့ဲ တူေလး တူမေလးေတြ ေပါပါေစ..။ အညာေျမက သူငယ္ခ်င္းတို႔နဲ့ အညာေျမက နိဗၺာန္ေဆာ္ ဒိုးသံ မိုးလွ်ံတတ္လို အဟုတ္မမွန္ နိဗၺာန္ခရီးကို လွမ္းၾကြနိုင္ၾကပါေစ..။
TBR (လင္း)