က်ေနာ္သိေသာ မႏၱေလး အပိုင္း (၁) ႏွင္႔ အညာစာေလးမ်ား
13-11-2009 တြင္ တင္ထားသည္။
shwezinu1961
က်ေနာ္တို႔ မႏၱေလးသားေတြဟာ တျခားၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားေတြထက္ စာရင္ ကိုယ္႔ၿမိဳ႕ကိုယ္ အစြဲအလန္း ေတာ္ေတာ္ႀကီးၾကတာ ေတြ႕ရတယ္။ ေနာက္ၿပီး မႏၱေလးသား ျဖစ္ရတဲ႔အတြက္ ဂုဏ္ယူၾကတယ္၊ ဘယ္ေရာက္ေရာက္ မႏၱေလးသား ဆိုတာကို မေမ႔ၾကဘူး၊
က်ေနာ္လည္း မႏၱေလးသားျဖစ္တဲ႔အတြက္ အရင္တုန္းကေတာ႔ ဂုဏ္ယူဘူးတယ္၊ ေနာက္ေတာ႔ လူမ်ဳိးစြဲ၊ ေဒသစြဲ ေတြေၾကာင္႔ ကမၻာၾကီးမွာ ျဖစ္ေပၚေနတဲ႔ စစ္ပြဲေတြ၊ ပတိပကၡေတြကို ၾကည္႔ၿပီးေတာ႔ လူမ်ဳိးစြဲ၊ ေဒသစြဲေတြကို တတ္ႏိုင္သေလာက္ ေဖ်ာက္ျပစ္ရမယ္ဆိုၿပီး က်ေနာ္ မႏၱေလးသားျဖစ္တာကို ေမ႔ထားတာေတာင္ အေတာ္ၾကာခဲ႔ၿပီ။
က်ေနာ္တို႕ ျမန္မာျပည္မွာ မႏၱေလးဟာ အရင္တုန္းကထိေတာ႔ ဒုတိယၿမိဳ႕ေတာ္ အခုေတာ႔ မသိေတာ႔ဘူးဗ်ာ၊ ဘာၿမိဳ႕ေတာ္ လည္းဆိုတာ၊ ဟား ဟား ခင္ဗ်ားတို႕သိရင္ေတာ႔ ေျပာၾက အုန္းေပါ႔။
တကယ္တန္း မႏၱေလးဆိုတာ ျမန္မာျပည္အလယ္ပိုင္းမွာ ရွိတဲ႔ အညာရြာႀကီးတရြာပါဘဲ၊ ႏိုင္ငံျခား မေျပာနဲ႔ ရန္ကုန္နဲ႔ ယွဥ္ရင္ေတာင္ အဘက္ဘက္က ေတာ္ေတာ္ေခတ္ေနာက္ၾကၿပီး က်န္ခဲ႔တယ္ ေျပာရမွာဘဲ၊ က်ေနာ္တို႕ ရန္ကုန္သြားတဲ႔အခါဆိုရင္ အၿမဲတန္း မ်က္ေစ႔လည္တယ္၊ က်ေနာ္ အ တာလည္းပါတာေပါ႔၊ ဘတ္စကားမစီးတတ္၊ မသြားတတ္ မလာတတ္နဲ႔ အၿမဲတမ္းအဟားခံရတယ္၊ ေနာက္ၿပီး က်ေနာ္တို႕ဘာသာ က်ေနာ္တို႕ ေရႊမႏၱေလး သားေလး ဘာေလး လုပ္မေနနဲ႔ ရန္ကုန္မွာ ေတာ႔ အညာသားပဲစား ဘဲ၊ ဟဲ ဟဲ ပဲစားဆိုလို႕ ေျပာရ အုန္းမယ္၊
အညာသားေတြက ပဲေတာ႔ တကယ္ႀကိဳက္ၾကတယ္၊ ပဲတမ်ဳိးမ်ဳိးကေတာ႔ ထမင္း၀ိုင္းမွာ အၿမဲလိုလို ပါၾကတယ္၊ ေႏြရာသီ ဆိုရင္ ပဲႀကီးဟင္းေလးျပစ္ျပစ္ခ်က္ ၊ မက်ီးရြက္သုပ္ကေလးကို ပဲဟင္းေရ ေလးဆမ္း၊ ၾကက္သြန္ဥ ပါးပါးေလး အကြင္းအကြင္းလွီးထည္႔ၿပီး သုပ္စားရင္ထမင္းဝိုင္းမွာ ေခါင္းေတာင္ မေဖာ္ဘူး၊
ေနာက္ၿပီး ေဆာင္းတြင္းဆိုရင္လည္း ပဲစိမ္းလို႕ေခၚတဲ႔ ေထာပတ္ပဲေလး ကို ဆီျပန္ခ်က္၊ ဒါမွမဟုတ္ ေရလည္ဆီလည္ ေလးခ်က္၊ ခရမ္းခ်ဥ္သီး ပန္ေထြေဖ်ာ္၊ ပန္းမံုလာနဲ႔ ဘဲဥေလးနဲ႔ ေၾကာ္ဆိုရင္လည္း ၿမိန္မွၿမိန္၊ ေန႔တိုင္း စားေနၾက ပဲေတြကေတာ႔ ပဲနီေလးနဲ႔ ၾကာဇံ ဟင္းေရေသာက္၊ ကုလားပဲနဲ႔ ဆိတ္ရုိးခ်က္၊ ပခုကၠဴ ဘက္၊ နယ္ဘက္ ကအမ်ဳိး ေတြေပးထားတဲ႔ ေမာင္မေခၚပဲေလးမ်ား ဆီျပန္ခ်က္ စားလိုက္ရရင္ အိမ္က လင္ေတာ္ေမာင္ေတြစိတ္ဆိုး သြားၾကလိမ္႔မယ္ေနာ္။
ေမာင္ လို႔ မေခၚႏိုင္ေအာင္ စားေကာင္းလြန္းလို႕၊ ေနာက္ျပီး ပဲကုလားဟင္းေရေလး မ်ားခ်က္ရင္ေရာ စားေကာင္းလြန္းလို႕ ထမင္းေတာင္ထည္႔ မေလာက္ဘူး၊ က်ေနာ္တို႔ အိမ္မွာ ဆိုရင္ ေမေမက ငါးေျခာက္ခ်က္ရင္ အရုိးေတြခ်န္ထားတယ္၊ အရုိးေတြနဲနဲမ်ားလာရင္ ပဲကုလားဟင္းရည္ခ်က္တယ္၊ ငါးေျခာက္ရုိးရယ္၊ ခရမ္းသီး၊ မံုလာထုပ္၊ ပဲသီး ဒန္႔ဒလြန္သီး နဲ႕ ကုလားပဲကိုေရာခ်က္တယ္၊ မန္းက်ီးမွည္႔ ရည္ေလးနဲ႔ ေပါ႔၊ ေကာင္းမွေကာင္းေပါ႔၊
မနက္စာထမင္း၀ိုင္း မွာေတာ႔ အၿမဲတန္း ပဲျပဳပ္ ကေတာ႔ပါတာဘဲ၊ ၾကက္သြန္နီ နဲ႔သုတ္ ဒါမွာမဟုတ္ ၾကက္သြန္နီ ေလးဆီသတ္ၿပီး ေၾကာ္လိုက္ရင္လည္း ဟင္းတခြက္တန္းေတာ႔ ဝင္တာေပါ႔၊ ေနာက္ၿပီး ပုန္းေရႀကီး နဲ႔ ၀က္သားနဲ႔ခ်က္ေလ၊ က်ေနာ္တို႕ အညာသားေတြကေတာ႔ ပုန္းေရကိုႀကိဳက္မွႀကိဳက္၊ က်ေနာ္တို႕ အိမ္မွာေမေမခ်က္တဲ႔ ပုန္းေရႀကီး၀က္သားခ်က္ေလးကို က်ေနာ္စာထဲမွာ ခ်က္ျပမယ္ေနာ္၊ ခင္းဗ်ား တို႕ေတာ႔သိသလားမသိဘူး လက္ပံပြင္ခ်ိန္ ေခြးရူးခ်ိန္ ဆိုတာေလ၊ အဲဒီလက္ပံပြင္႕ခ်ိန္ ေရာက္ရင္ ေစ်းထဲမွာ လက္ပံပြင္ ေတြအျမဲတန္းေရာင္းတယ္၊ အဲဒီအခ်ိန္ဆိုရင္ ေမေမက ၀ယ္ထားၿပီး ေျခာက္ေနေအာင္လွမ္းၿပီး တႏွစ္စာ ဒါမွမဟုတ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား သိမ္းထားတယ္၊
ေနာက္ၿပီး ေဆာင္းတြင္း ခရမ္းသီးေတြ လႈိုင္ေနေအာင္ေပၚတဲ႔ အခ်ိန္ဆိုရင္လည္း ခရမ္းသီးေတြ ေန႔တိုင္းႏို္င္သေလာက္၀ယ္လ ာၿပီး ပါးပါးလွီးၿပီး ေနပူပူမွာေျခာက္ေနေအာင္၊ လိပ္ေနေအာင္ လွမ္းၿပီး မွ သိမ္းသိမ္းထားတယ္၊ ေစ်းထဲမွာ ပုန္းေရႀကီး လပ္လပ္ဆပ္ဆပ္ေတြ႔လို႕ ဒါမွမဟုတ္ အညာကပုန္းေရႀကီးလက္ေဆာင္ ရၿပီ ဆိုရင္ေတာ႔ စိတ္မပူနဲ႔ေတာ႔ ဟဲ ဟဲ ၀က္သားပုန္းေရ ခ်က္ျပီေလ၊ ပထမဆံုး ၀က္သားသံုးထပ္သား အဆီအသားတြဲရက္ ကို၀ယ္ၿပီးေတာ႔ ႏူးေနေအာင္ ျပဳတ္ထားတယ္၊ ၿပီးေတာ႔ လက္ပံပြင္႔ေျခာက္ကိုလည္း နဲနဲေလးေတာ႔ ႏုူးေအာင္ တေရေလာက္ ျပဳတ္လိုက္ေသးတယ္၊
ဝက္သား ေတာ္ေတာ္ႏူးေတာ႔မွ ခုနက လက္ပံေခါင္းရယ္ ခရမ္းသီး ေျခာက္ရယ္ ခရမ္းသီး အစို ၂လံုးေလာက္ရယ္ေရာၿပီးခ်က္၊ နဲနဲေလးၾကာမွ ပုန္းေရၾကီးအေရေဖ်ာ္ၿပီးထည ္႔လိုက္ ရင္ ထြက္လာတဲ႔ ဝက္သားပုန္းေရအနံက သားေရေတာင္မနဲထိန္း ရမွာ၊ ဝက္သားပုန္းေရနဲ႔တြဲတဲ႔ အညာငရုပ္သီး ေထာင္းေလးကေတာ႔ ငရုပ္သီးအေျခာက္ေတာင္႔ ကိုၾကက္သြန္နဲ႔ဆားနဲ႕ ေရာေထာင္းၿပီး ဆီရြဲရြဲ ေလးမ်ားဆမ္းစား လိုက္ရရင္ေတာ႔ တကယ္ကို တစ္ေဆြလံုးတစ္မ်ဳိးလံုးေမ႔ ေလာက္ပါရဲ႕ဗ်ာ၊
ၾသ ခုနက ပုန္းေရဆိုတာလည္း ပဲနဲ႔လုပ္ထားတာေလ၊ ဒီဟင္းေလးေတြက က်ေနာ္တို႔ အညာမွာ (မႏၱေလးမွာ) ခ်က္ေလ႔ခ်က္ထ ရွိတဲ႔ ဟင္းေလးေတြေပါ႔ ဗ်ာ။ ဒီအညာဟင္းေတြ အေၾကာင္းေျပာ ေနရတာက ထမင္းစားမေကာင္းလို႔ အဲ ေယာင္လို႕ ေျပာစရာေလးတခု ရွိလို႕ intro ဝင္ေနရတာေလ။
ဒီေန႕ က်ေနာ္ဆိုင္မွာထိုင္ေနတုန္ း vinyl ဆိုင္က အလုပ္ (vinyl အပ္ထည္)လာယူတယ္၊ ဆိုင္က မနက္လာယူတယ္၊ ညေနလာပို႔ရင္းနဲ႔ ေငြပါရွင္းလိုက္ရတာေပါ႔၊ ဒီေန႔ က က်ေနာ္တို႔ ကအေရးၾကီးေနလို႔ မေန႔ညေနက သူတို႕လည္း မလာေတာ႔ ဒီေန႔ မနက္ေစာေစာ ပိုက္ဆံမရွင္းဘဲနဲ႔ vinyl ခ်ပ္ေတြဘဲယူလာတယ္၊ သိပ္ေတာ႔ မမ်ားပါဘူး က်ေနာ္လည္း သြားတဲ႔ကေလးကို ပိုက္ဆံေပးဘို႔ ေမ႔သြားတယ္၊ ဒါနဲ ႔ ကေလးမေလး လာေတာ႔ ပိုက္ဆံ ရွင္းေပးမယ္ လုပ္ေတာ႔ ေငြမခံေသးပါဘူးတဲ႔၊ မနက္ေစာေသးလို႔တဲ႔၊ အဲဒီေတာ႔ ညီမလုပ္တဲ႔သူက အလုပ္ရႈတ္ပါတယ္၊ အမတို႔မွာ ထံုးစံမရွိဘူး၊
ဘယ္အခ်ိန္ဘဲျဖစ္ျဖစ္ ပိုက္ဆံေပးလို႔ လည္းရတယ္၊ အမတို႔ ရစရာရွိရင္လည္း ဘယ္အခ်ိန္ဘဲျဖစ္ၿဖစ္ ေတာင္းမွာဘဲတဲ႔၊ အဲဒီလို႔ ေျပာေတာ႕ က်ေနာ္လည္း နဲနဲ အေတြးေပၚသြားတယ္၊ ညီမ လုပ္တဲ႔သူကိုလည္း မေျပာဘို႔ေျပာလိုက္တယ္၊ ဒါဟာ မႏၱေလး ဒါမွမဟုတ္ ျမန္မာလူမ်ဳိးေတြရဲ႕ ခ်စ္စရာ ဓေလ႔ထံုးစံေလးတခုေပါ႔၊ က်ေနာ္တို႕ဆိုင္မွာ စကၠဴ လာပို႔ရင္လည္း အဲဒီအတိုင္းဘဲ ေစာေသးရင္ ဘယ္ေတာ႔မွ ေငြမခံဘူး၊ ေနာက္တေခါက္ ဒုကၡခံၿပီးေတာ႔ မွ ညေနဘက္မွ ျပန္လာေတာင္းတယ္။ ဒါဟာ လူသားျခင္း၊ ဒါမွမဟုတ္ အေရာင္းအဝယ္လုပ္သူျခင္း ကိုယ္ျခင္း စာနာတတ္တဲ႔ အက်င္႔ေကာင္းေလး တခုမဟုတ္လား၊ အလုပ္ခြင္ စစျခင္းေငြမရတတ္ၾကေသးေတာ႔ ညေနဘက္ ေရာင္း၀ယ္ၿပီးမွ ေငြခံၾကတဲ႔ ဓေလ႔ထံုးစံေလးတခုေပါ႔။
လူသားျခင္းစာနာတတ္တဲ႔ အက်င္႔ေကာင္းေလးတခုကို ဆက္လက္ရွင္သန္ေအာင္ ထိန္းသိမ္း သင္႔တယ္ မဟုတ္လား၊ အဓိပၸါယ္ မရွိဘူး ထံုးစံမရွိဘူး အယူမရွိဘူး အလုပ္ရႈတ္ပါတယ္၊ တခါထဲသာေငြယူသြားပါဆိုၿပီး ကိုယ္ကေငြ ရွင္းရွင္း ေပးလိုက္ရင္ တျခားမေျပလည္သူေတြ ဒါမွမဟုတ္ မနက္ေစာေစာ ေငြမထြက္ခ်င္ေသးတဲ႔ သူေတြအတြက္ အဆင္မေျပေတာ႔ဘူးေပါ႔၊ ေနာက္ၿပီး လူသားျခင္းစာနာတတ္တဲ႔ အက်င္႔ေကာင္းေလး တခုရွင္သန္ေနတာ ေကာင္းပါတယ္ေနာ္။
က်ေနာ္ ကေတာ႔ ကမၻာႀကီးရဲ႕ စစ္ပြဲေတြ ရက္စက္မႈ႕ေတြကို ၾကည္႔ၿပီးေတာ႔ လူမ်ဳိးစြဲ၊ ေဒသစြဲ ၊ပုဂိၢဳလ္စြဲ ေတြနဲ႔ ေယာက္က်ားမိန္းမ ခြဲျခားမႈ႔ေတြကို သိပ္မုန္းတာဘဲ၊ ဒါေၾကာင္႔ ဘယ္လို လူမ်ဳိးဘဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဘယ္ေဒသ ကဘဲျဖစ္ျဖစ္၊ လူတေယာက္အေနနဲ႕ လူပီသတဲ႔ လုပ္ရပ္ေတြရွိရင္ က်ေနာ္တို႔က လက္ခံရ မွာပါဘဲ၊
ဘယ္လိုလူမ်ဳိးျဖစ္လို႔ မိန္းမျဖစ္ေနလို႔ ေယာက္က်ားျဖစ္ေနလို႕ ဆိုၿပီး ဘယ္ေတာ႔မွ က်ေနာ္မခြဲျခားဘူးဆိုၿပီး ဆံုးျဖတ္ထားတယ္ေလ၊ ဒါေၾကာင္႔ က်ေနာ္႔ဆိုင္မွာ အလုပ္လုပ္တဲ႔ က်ေနာ္႔သမီးေတြ ခ်က္ေႀကြးတဲ႔ ေဒသစံု ကဟင္းခ်က္နည္းမ်ဳိးစံုေတြက ို ႀကိတ္မွိတ္စား ေနရတာဘဲ၊
က်ေနာ္႔တို႔ အညာဟင္းေတြကိုမွ ႀကိဳက္တယ္ဆိုရင္ က်ေနာ္႔ကိုယ္က်ေနာ္ ေဒသစြဲမ်ား ရွိေနသလား ဆိုၿပီးေတာ႔ ရဲရဲ ခ်က္မေၾကြးခိုင္းရဲဘူးေလ။ အခုေတာ႔ က်ေနာ္႔ရဲ႕ အစြန္းေရာက္ခ်င္တဲ႔ အေတြးအေခၚ ေတြကို ျပင္ဆင္မွ ျဖစ္ေတာ႔ မယ္ဆိုၿပီး ဒီေဆာင္းပါးေလး ကိုေရးလိုက္တာေလ၊ ဟဲ ဟဲ သမီးေတြ သတိသာထားၾကေတာ႔။
ထံုးတမ္းစဥ္လာေကာင္း ေလးေတြကိုဆက္လက္ ရွင္သန္ေအာင္ ထိမ္းသိမ္းဘို႔ တာ၀န္ဟာ လူတိုင္းမွာ တာဝန္ ရွိပါတယ္၊ ေဒသဆိုင္ရာ အစြဲအလန္းေလး ေတြ၊ ဓေလ႔စရုိက္ေလးေတြ ဟာ လူက်င္႔ဝတ္ ေတြကို မထိပါးဘူးဆိုရင္ ဆက္လက္ထိန္းသိမ္း ေကာင္းပါတယ္။
အခုေတာ႕ က်ေနာ္လည္း အျမင္မွန္ေတြ ရၿပီးေတာ႔ ဝက္သားပုန္းေရ၊ အညာငရုပ္သီးေထာင္း၊ ပဲႀကီးဟင္းရည္ က်ဲက်ဲထဲကို ဆူးပုတ္ရြက္ေလးခတ္ထားတဲ႔ ဟင္းရည္ေလးနဲ႔ ထမင္းစား လိုက္ပါရေစ အုန္းဗ်ာ၊ ႀကြားတာပါဗ်ာ၊ က်ေနာ္လည္း ခင္ဗ်ားတို႔လို စိတ္ကူးထဲမွာဘဲ စားႏိုင္တာပါ။