မွားပံု

08-05-2011 တြင္ တင္ထားသည္။ shweyoat

 အေဆာင္ေရွ႕မွစတိတ္စင္ေၾကာင့္ ေရႊရုပ္အ့ံၾသသြားမိပါတယ္။ မီးစလိုက္မ်ားနွင့္ စပြန္ဆာကုမၸဏီတံဆိပ္ကထည္၀ါစြာ
  “သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ကို ငါးရာနဲ႔ဆိုလို႕ရတယ္”
ေရႊရုပ္ရဲ႕ အေဆာင္မွ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ေျပာလိုက္တဲ့အသံက ေရႊရုပ္ရဲ႕ အနုပညာပိုးကို ထိုးလိုက္သလို အဲေလ လႈပ္နိႈးလိုက္သလိုျဖစ္သြားပါတယ္။.
  “အယ္ဂယ္ၾကီးလား...ဒါေပမယ့္ ငါးရာကမ်ားတယ္...သံုးပုဒ္ငါးရာဆိုေတာ္ေသးေနာ္..ဒါနဲ႔ ဘာအထိမ္းအမွတ္ပဲြလဲဟင္”
   “ဘုရားရန္ပံုေငြပဲြေလ”
အေဆာင္မွေကာင္မေလးမ်ားက ေရႊရုပ္ကို ပဲြေတာင္းေနတယ္(အဟီး.... ကိုယ္ကဆိုခ်င္တာလဲပါတာေပါ့ေလ)
“ဆိုပါလား ေရႊရုပ္ရယ္ နင္ဆိုတတ္တာငါသိပါတယ္”
“ဟုတ္တယ္ ..အမေရႊရုပ္ဆို....ဆိုေနာ္...”
“ဆို......ဆို..”
အားလံုးက ေရႊရုပ္ရဲ႕လက္ေမာင္းကို ကိုင္ကာ အတင္း လႈပ္ေတာင္းဆိုတယ္။ အကုန္လံုးက မ်က္နွာငယ္ေလးမ်ားနွင့္ ျပံဳးျပံဳးျဖဲျဖဲ ။ ျပဴးျပဴးျပဲျပဲ ၊ ကလူးကလဲ ..အဲေလ ဘယ္ေတြေရာက္... အဲ့ဒါနဲ႔ေပါ့ ေရႊရုပ္လဲ မႈးကာ ဟင္ မွားျပန္ျပီ မႈကာ
“ဒီတိုင္းေတာ့မဆိုခ်င္ဘူးဟာ ဒီလိုစတိတ္စင္နဲ႔ဆိုလူေတြေတာ္ေတာ္လာၾကည့္မွာ ..”
“ဟာငါတို႕ဆုခ်မွာေပါ့ ..”
အယ္.... ေရႊရုပ္ေတာ္ေတာ္ေပ်ာ္သြားပါတယ္။ သိတယ္မဟုတ္လား၊ ျပတ္တုန္းလပ္တုန္း နွစ္ဆယ့္သံုး ၊လကုန္ခါနီး နွစ္ဆယ့္သံုးရက္ေလာက္ကတည္းကျပတ္တာ ငတ္တလွည့္ ျပတ္တလွည့္ေပါ့ ငါတုိ႕ဆုခ်မွာဆိုတဲ့ စကားက စားရကံၾကံဳေတာ့မုတ္ဆိတ္ကိုပ်ားတုတ္တာဘဲ ...
“အင္း အနည္းဆံုးငါးေထာင္ဘဲ”
“ေအးနင္လဲ အနည္းဆံုးငါးပုဒ္”
“ဟာငါက နွစ္ေထာင့္ငါးရာ ဘဲျမတ္မွာေပါ့”
“အဲ့လိုေတာ့မေျပာနဲ႔ဟာ ငါတို႕လဲ အမ်ားၾကီးဆုခ်ခ်င္တာေပါ့ လကုန္ရက္နင္လဲသိသားနဲ႔ ”
အဲ့ေလာက္ဆုိရျပီေလ။ နွစ္ေထာင့္ငါးရာလဲရမယ္ ။သီခ်င္းငါးပုဒ္လဲအလကားဆိုရမယ့္ အခြင့္အေရး ။ ဟိုကဗ်ာထဲကလို ခြင့္သာဆဲမွာ ဟဲလိုက္ပါ့မယ္(ကဗ်ာထဲကေတာ့ခဲတာ ေရႊရုပ္ကေတာ့မိုက္ကိုကိုင္ျပီး) ။တကယ္ရွင္ အဲလိုနဲ႔ေပါ့။
“ၾကံဳဆံုလာတဲ့ က်မနဲ႕လမ္းမေပၚ ဟန္ေတြပန္ေတြကိုဘဲၾကည့္ေနတုန္း.......က်မစိတ္မလံုပါဘူး အို ထမီမ်ားကၽြတ္လို႕လား အဲေလ.... ”
သီခ်င္းကေတာ့အပီအျပင္ဟဲတာပါဘဲ။ တစ္ပုဒ္ျပီးတစ္ပုဒ္ ။ ေနာက္ဆံုးေတာင္ ျဖဴျဖဴေက်ာ္သိန္းနဲ႔ျပီးလိုက္ေသးတယ္.ဒီလိုေလး
“ငါေတာ့ေမ့လို႕မရေတာ့ဘူး အေၾကြးေတြ ...ငါေတာ့ေမ့လို႕မရေတာ့ဘူး..အေၾကြးေတြ..”
အရမ္းမိိုက္တယ္သိလား ။ကိုယ့္အရပ္နဲ႔ကိုယ့္ဇာတ္ အစဥ္ကိုေျပလို႕ ။ ေရႊရုပ္လဲ ဒီရပ္ကြက္ကအေဆာင္ကိုေျပာင္းလာတာ တစ္ပတ္ေက်ာ္ေက်ာ္ေတာင္ရိွသြားျပီေလ. ခုတစ္ရပ္ကြက္လံုးသိသြားျ့ပီေလ။ အဲ့ေတာ့ကိုယ့္အရပ္နဲ႔ကိုယ့္ဇာတ္ အင္း လက္ခုပ္သံေတြၾကာမွာေရႊရုပ္က ျပံဳးလို႕ေပ်ာ္လို႕ ဆုခ်တဲ့စာအိတ္ကိုဖြင့္ျပီး ငါးေထာင္တန္တစ္ရြက္ကို ေမြ႕ရမ္းျပလိုက္ပါတယ္ ။ျပီးေတာ့
“အရမ္းကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္ရွင္ ။ေရႊရုပ္ကို ဆုခ်တဲ့ ေရႊရုပ္အေဆာင္မွ ညီမမ်ားနဲ႔ ရပ္ကြက္သူရပ္ကြက္သားမ်ားကိုပါေက်းဇဴးတင္ပါတယ္ ။ေရႊရုပ္သီခ်င္းတက္ဆိုရတဲ့အဓိကအေၾကာင္းကေတာ့ ဆုရလို႕ပါ ..အဟီး..”
အားလံုးပဲြက်သြားပါတယ္။ ျပီးေတာ့အေဆာင္ေရာက္ေတာ့မွ ။။
“ေရႊရုပ္ အဲ့ပိုက္ဆံေလး ငါျပန္ယူလိုက္ျပီေနာ္ ”
“ဟင္ .”
.ခုနဘဲသူတို႕ဆုခ်ေသးတယ္။ ခုအဲ့ပိုက္ဆံက သူတို႕လက္ထဲကိုျပန္ေရာက္သြားေတာ့ အံံၾသေနတုန္းမွာဘဲ
“ဒီပိုက္ဆံကေလ ဘုရားမဲေတြသိလား ။ဒီရပ္ကြက္က လူၾကီးေတြေရာင္းခိုင္းထားတာ ။ငါတို႕လဲနင္ဆိုတာကိုၾကည့္ခ်င္တာနဲ႔ အဟဲ.... ”
“ဟုတ္တယ္ မမေရႊရုပ္ အရမ္းအဆိုေတာ္တာသိလား ...”
“ဟင့္ ... ငါးေထာင္တန္ေလး..”
“ဟုတ္တယ္ေလ ..ညေလးတို႕ဆီမွာ ဒီအခ်ိိန္ဘယ္လိုလုပ္ ငါးေထာင္တန္ကိုင္နိုင္မွာလဲ ။ အဲ့ဒါေလ ဒီမွာ ဘုရားမဲေတြ .ေရာင္းထားတာ”
“ဟင့္...”
ေရႊရုပ္ ရင္ထဲမွာမိုးေတြသည္းေနပါျပီ နွစ္ေထာင့္ငါးရာကိုျမင္မိလို႕ နွစ္ေထာင့္ငါးရာကိုစြန္႕လိုက္တာခုေတာ့ကုန္ပါျပီေကာနွစ္ေထာင့္ငါးရာ....ဟင့္......အင္းေနာ္ မွားပံုမ်ား ေျပာလိုက္ခ်င္ပါဘူး အရပ္ကတို႕ရယ္။

ျပံဳးေပ်ာ္နိုင္ပါေစ
                                                                                                                                        ေရႊရုပ္