၂၀၁၀ ခုနစ္အတြက္ ကၽြန္မရဲ. ပံုျပင္ေလးတစ္ပုဒ္

Geschrieben am 22.03.2010 von thidange

'' ကိုရင္ႀကီးႏွင့္လြင္ဦးတို.အေႀကာင္း ''

သတိေပးခ်က္။    ။ေျခႏွစ္ေခ်ာင္း ၊နားရြက္တို ရိွတဲ့ လူမွန္သမွ်အားလံုးဖတ္၈ႈခြင့္ရိွသည္။

သို.ရာတြင္ သံဃာေတာ္မ်ား ၊အသက္ဆယ့္ရွစ္ႏွစ္ေအာက္ ကေလးမ်ား ၊

ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ. အရွက္အေႀကာက္ႀကီးေသာ ျမန္မာမိန္းကေလးမ်ား ႏွင့္

ျမန္မာႏိူင္ငံရိွ ကူညီပါရေစဆိုတဲ့ ျမန္မာႏိူင္ငံရဲတပ္ဖြဲ.၀င္မ်ား ဖတ္ရန္ လံုး၀

မသင့္ေတာ္ဘူးလို. ယူဆတဲ့ အတြက္ မဖတ္ႀကပါရန္ တားျမစ္သည္ ။

တစ္ခုေသာ တနဂၤေႏြ ေန.ေလးတစ္ေန. ကၽြန္မရဲ. အလုပ္နားရက္တြင္ အားအား

ရားရားရိွလွေသာေႀကာင့္ကၽြန္မရဲ.၀ါသနာ ျဖစ္ေသာ စာေရးျခင္း ၊စာဖတ္ျခင္း ကို

ျပဳလုပ္ေလ့ရိွပါတယ္ ။ယေန.ေခတ္မွာ အိုင္တီေခတ္ျဖစ္ေသာေႀကာင့္ ဟိုးတုန္းကလို

စာအုပ္နဲ. စာဖတ္မွ မဟုတ္ဘဲ ကၽြန္မရဲ. IBM လက္ေတာ့ ကြန္ျပဴတာေလးကို

ဖြင့္ကာ Internet  ေပၚမွာ VZO  Web ကိုႀကည့္လိုက္ ၊ Planet Myanmar Web ကို

ရွာဖတ္လိုက္ ၊ Irrawaddy Magazine Web ကို လွန္ႀကည့္လိုက္နဲ. ေတာင္စဥ္

ေရရာမရ ၊ ဦးတည္ခ်က္ မရွိဘဲ ၊ဟို Web Page  ကို ဖြင့္ႀကည့္လိုက္ ၊ဒီ Web Page

ကို လွန္ႀကည့္လို္က္နဲ. စိတ္မပါလွစြာ ေလွ်ာက္ကလိေနပါတယ္။အဲဒီလို ေလွ်ာက္ႏွိပ္

ေနရင္းမွ Irrawaddy Magazine Web Page  ရိွ ၂၀၁၀ ခုနစ္အတြက္ ျမန္မာႏိူင္ငံ

တြင္ စပါးလံုးလား၊ ဆန္ကြဲလား ေရြးေကာက္ပြဲ ရိွတယ္ဆိုတဲ့ စာမ်ားကို ဖတ္ေန

မိတယ္ ။အဲဒီလိုဖတ္ေနရင္း ဟိုတုန္းက ကၽြန္မ သူငယ္ခ်င္းကိုေဇာ္လတ္ ေျပာျပခဲ့တဲ့

ပံုျပင္ေလးတစ္ပုဒ္ကို ခပ္ေရးေရးလား ၊မသဲမကြဲလား ၊မႈန္၀ါး၀ါးလားပဲ ျပန္လည္သြား

သတိရမိပါတယ္။

မွတ္ခ်က္။     ။ ေအာက္ေဖာ္ျပပါစာမ်ားတြင္ ကၽြန္မ တို.ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရား ေဟာေျပာ

ခဲ့သလို သကၤန္းျခံဳလႊမ္းထားေသာ မည္သည့္ပုဂၢိဳလ္ကိုမဆို ငါ...ဘုရား၏သားေတာ္

ျဖစ္ပါသည္။ဒါေႀကာင့္ အခုကၽြန္မေရးသား ေဖာ္ျပမဲ့ စာတြင္ မည္သူတစ္ဦး

တစ္ဦးတစ္ေယာက္ကိုမွ ရည္ရြယ္ျပီး ေရးသားထားျခင္း မဟုတ္တဲ့အတြက္ တိုက္ဆိုင္

မႈမ်ားပါရိွခဲ့ပါလွ်င္ ကၽြန္မအေနနဲ.ေတာင္းပန္ပါရေစ။မည္သူ.ကိုမွ လံုး၀ လံုး၀

မရည္ရြယ္ပါေႀကာင္း။

ဟိုးေရွးေရွးတုန္းက နယ္ျမိဳ.ေလးတစ္ျမိဳ.ရိွ သဲကုန္းဘုန္းႀကီးေက်ာင္း တစ္ခုတြင္

၀ါေတာ္ (၅)၀ါ ရိွခဲ့ျပီးတဲ့ ဇဋိလ ဆိုတဲ့ ကိုရင္ႀကီးတစ္ပါးရိွေလသတဲ့။အဲဒီ

ကိုရင္ႀကီးဟာ သက္ေတာ္(၃၂)ႏွစ္ရိွခဲ့ေပမဲ့ ဦးဇင္း အျဖစ္မေျပာင္းလဲပဲ ကိုရင္ႀကီး

အျဖစ္နဲ.သာဆက္လက္တည္ရိွသတဲ့။မိဘမဲ့ျဖစ္ေသာ ကိုရင္ႀကီးအား ၄င္းရဲ.

ဘႀကီးေတာ္စပ္သူ ထိုသဲကုန္းဘုန္းႀကီးေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္ ဘဒၵႏ ၻ ေကာသလႅ

မွ ငယ္စဥ္ေတာင္ေက်း ကေလးဘ၀ကပင္ ေမြးစားခဲ့ပါတယ္။ကိုရင္ႀကီးမွာ ငယ္စဥ္က

လြန္စြာ အေဆာ့သန္ ၊ကစားသန္ေသာေႀကာင့္ တစ္ေန.တြင္သစ္ပင္ႀကီးတစ္ပင္ေပၚ

သို.တက္ေဆာ့ျပီး မေတာ္တဆ ထိုသစ္ပင္ေပၚမွ ျပဳတ္က်ကာ ဦးေခါင္းမွာ ဒဏ္ရာ

ရခဲ့ျပီး စိတ္မႏံွသလိုလို ၊ရူးသလိုလို ၊ေပါသလိုလို ျဖစ္ေနတယ္။ထို အထက္ပါ

အေႀကာင္းေႀကာင္းေႀကာင့္ ၄င္းရဲ.ေမြးစားအေဖ တစ္ျဖစ္လည္း ဘႀကီးေတာ္မွ

၄င္းရဲ.ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာပဲ ေနေစခဲ့ျပီး ပညာလဲထိုဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာပဲသင္

ယူေစခဲ့တယ္။ လူပ်ိဳႀကီး ျဖစ္တဲ့ဆရာေတာ္မွ ဘယ္ေလာက္ပဲ သင္ေပးေပး

နဂိုဦးေႏွာက္မွတ္ဥာဏ္အားနည္းျပီး ၊ဦးေခါင္းမွာ ရထားတဲ့ဒဏ္ရာေႀကာင့္

၄င္းကိုရင္ႀကီးမွာ မူလတန္းမွာပင္ စာကိုဆက္လက္သင္ယူ့ျခင္းမျပဳေတာ့ပဲ ကိုရင္ႀကီး

အျဖစ္နဲ. ဘႀကီးေတာ္စပ္သူ ဆရာေတာ္အား အနီးကပ္ကူညီရင္း အခ်ိန္မ်ားကို

ကုန္လြန္ေစခဲ့တယ္။လံွထမ္းလာတာျမင္ရတယ္ ၊ကံထမ္းလာတာ မျမင္ရဘူး ဆိုတဲ့

စကားပံုလိုပဲ ကိုရင္ႀကီးအား ဘ၀အလွည့္အေျပာင္း ျဖစ္လာမဲ့ ေန.ကေတာ့ .....။

တစ္ခုေသာ တနဂၤေႏြေန.ညေနခင္းတစ္ေန.မွာ ကိုရင္ႀကီးမွာ ကဏန္းသားစားခ်င္တဲ့

အာသီတျပင္းျပ လာေသာေႀကာင့္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းရဲ. ဒကာရင္းျဖစ္တဲ့ အျမဲတမ္း

လည္းဘုန္းႀကီးေက်ာင္းအား လာတတ္ေလ့ရိွေသာ ၊ကိုရင္ႀကီးအား ရင္းႏီွးမႈရိွကာ

၄င္းဘုန္းႀကီးေက်ာင္းလာျပီး ျပန္ေသာအခါတြင္  ၀တၱဳ(ပိုက္ဆံ) အား အျမဲတမ္း

လိုလို လႈတတ္ေသာ ဒကာ ရဲအုပ္လြင္ဦး အား '' ဒကာႀကီး မေန.ညတုန္းက

ကိုရင္ႀကီး အိမ္မက္တစ္ခုမက္တယ္။ပင္လယ္စပ္မွာ ကဏန္း ေတြေျပးလႊားေနတာကို

ျမင္မက္တယ္။ကိုရင္ႀကီးက ဘာျဖစ္လို.ေျပးလႊားေနတာလဲလို. ေမးေတာ့ ကဏန္း

တစ္ေကာင္မွ မိမိကိုယ္က်ိဳးကိုသာႀကည့္တတ္တဲ့ လူတစ္စုက တပည့္ေတာ္တို.ကို

လိုက္ဖမ္းေနလို. တပည့္ေတာ္တို.အိမ္ကို စြန္.ျပီး တစ္ျခားအိမ္ တစ္ခုခုကို ေျပာင္းေန

ဖို. ေႀကာက္လန္.တႀကားေျပာင္းေရြ.ဖို. ေျပးလႊားေနႀကတာပါ ဟုျပန္ေျပာေလသည္။

ဒါနဲ.ပဲ ကိုရင္ႀကီးက အဲဒီလို ေလွ်ာက္ေျပးေနမဲ့အစား ေနစရာအိမ္မရိွတဲ့အတူတူ

ကိုရင္ႀကီးရဲ. ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာ လာေနပါလား လို.ျပန္ေျပာလိုက္ေရာ ၄င္း ကဏန္း

မွ အမေလး...မလုပ္ပါနဲ. ကိုရင္ႀကီးေရ အဲ့ဒီေကာင္ေတြက ဘုန္းႀကီးဆိုုျပီး ညွာမယ္

မထင္နဲ. စာမတတ္ ေပမတတ္ ေတာထဲ့ကတိရစ ၦာန္သာသာ ဦးေႏွာက္ပဲရိွတဲ့ေကာင္

ေတြဆိုေတာ့ ကိုရင္ႀကီးကို လည္းဒုကၡ ေပးခ်င္ပါဘူးေလ ေဟာ...ေျပာရင္းဆိုရင္း

သူတို.ေတြလာေနႀကျပီး တပည့္ေတာ္ေတာ့ ေျပးျပီဆိုကာ ေျပးေလသည္။ကိုရင္ႀကီးမွ

ဘယ္သူမ်ားလဲလို.သိလို၍ အေနာက္လက္ကို လွည့္လိုက္ရံုရိွေသး အိမ္မက္မွလန္.ႏိုး

လာတယ္ '' ။အင္း ကဏန္း ကဏန္း သနားစရာေကာင္းတဲ့ ကဏန္းေလးေတြ ဆုိျပီး

ကိုရင္ႀကီး စုတ္တသတ္သတ္ နဲ. ေပါ ့။

[ မွတ္ခ်က္။     ။အထက္တြင္ ေဖာ္ျပခဲ့ေသာ ရဲအုပ္လြင္ဦး ဆိုသည္မွာ ၄င္း ကိုလြင္ဦး

သည္ တကယ့္ရဲစခန္းတြင္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနေသာ အစိုးရ၀န္ထမ္း

အစစ္မဟုတ္ပါ။ အေျပာသန္ ၊အႀကြားသန္ေသာ ကိုလြင္ဦးရဲ. ဇနီးမွာ ဒုရဲအုပ္

နီလာ၀င္း(ရဲေမ)ပါ။အဲဒါကို ၄င္းတို.ရဲ. သူငယ္ခ်င္းမ်ားက အျမင္ကပ္ျပီး ရဲေမကို

လက္ထပ္လိုက္လို. (ဘန္းစကားအျဖစ္ ရဲေမကို အုပ္လိုက္တဲ့ အတြက္ ရဲအုပ္) ဆိုျပီး 

စိုးမိုးထြန္းဆိုတဲ့ ခပ္ေနာက္ေနာက္လူ မွ စေခၚ စေနာက္ရင္း တစ္ရပ္ကြက္လံုးမွ

ရဲအုပ္လြင္ဦး ဆိုျပီး အားလံုး ေခၚႀကရာမွ ရဲအုပ္လြင္ဦး ဆိုျပီး နာမည္တြင္သြားေလ

ေတာ့သည္ ။သူကိုယ္တိုင္ကလည္း ထိုကဲ့သို. ရဲအုပ္လြင္ဦး ဆိုတဲ့ နာမည္ကို

ႀကိဳက္ႏွစ္သက္တယ္။ ဟုတ္တယ္ေလ မသိတဲ့လူဆိုရင္ တကယ့္ ရဲအုပ္လို. အထင္ခံ

ရလဲ နည္းမလား ဆိုတဲ့ သူ.အေတြးနဲ. သူပါပဲေလ ] ။ 

အဲဒီလို ကိုရင္ႀကီး ေျပာတဲ့ အိမ္မက္ထဲမွ ကဏန္း ဆိုတဲ့စကားကို ရဲအုပ္လြင္ဦးမွ

ဘာအဓိပါၸယ္ေပါက္သြားသလဲမသိဘူး ။အဲဒီေန.မွာ ၂၇ ဆိုျပီးက်ပ္၂၀၀(ႏွစ္ရာ)ဖိုး

ႏွစ္လံုးထီ ထိုးလိုက္တယ္။ ထိုးတာမွ တစ္ကြက္ထဲရယ္ ၇၂ ေတာင္မလွန္ဘူး ။

တကယ္ပါပဲ တိုက္တိုက္ ဆိုင္ဆိုင္အဲဒီေန. မနက္(၉)နာရီေက်ာ္ေက်ာ္ေလးမွာ ၂၇

ဆိုျပီး ႏွစ္လံုးထီထြက္ခဲ့တယ္။(ရဲအုပ္လြင္ဦး ႏွစ္လံုးထီထိုးစဥ္ကာလမွာ ျမန္မာႏိူင္ငံရိွ

ေအာင္ဘာေလ သိန္းထီဆုႀကီးရဲ. ေနာက္ဆံုး ဂဏန္းႏွစ္လံုးကို ယူျပီး အေလွ်ာ္အစား

လုပ္တဲ့ကာလတုန္းကပါ )။ေနာက္ေန.တြင္ ရဲအုပ္လြင္ဦးမွ ကိုရင္ႀကီးအား ''ကိုရင္ႀကီး

ေရ... မေန.ညက အိမ္မက္ေလး ၊ဘာေလး မမက္ဘူး''ဟုေမးေသာအခါ ကိုရင္ႀကီးက

ဘာျဖစ္လို.တုန္း ဒကာရဲ. ဆိုေတာ့ ရဲအုပ္လြင္ဦး မွ မေန.တုန္းက ကိုရင္ႀကီး ေပးတဲ့

အိမ္မက္ကို တပည့္ေတာ္ ႏွစ္လံုးထီထိုးလိုက္ေတာ့ ႏွစ္ရာဖိုး ေပါက္တယ္။ဒါေႀကာင့္

တပည့္ေတာ္ ထီေပါက္လို. ၀တၱဳ(ပိုက္ဆံ) ကပ္လႈပါတယ္ဘုရားဆိုျပီး ၄င္းအိပ္ကပ္ထဲ

မွ စာအိပ္ျဖဴေလးကို ဆြဲထုတ္လိုက္ျပီး လက္ႏွစ္ဘက္ျဖင့္ ကိုရင္ႀကီးအား ရိုေသစြာ

န၀ကမၼ ပါ ဘုရား ဟုဆိုျပီး စာအိပ္ထဲတြင္ထည့္ထားေသာ ေငြသားတစ္ေထာင္တန္

ရိွေသာ စာအိပ္ျဖဴေလးအား ကိုရင္ႀကီးကို ကပ္လႈပါေလသည္။ကိုရင္ႀကီးမွ လက္ခံ

ရယူလိုက္ျပီး က်န္းမာ ၊ခ်မ္းသာပါေစ ဟုဆုေတာင္းေပးလိုက္ျပီး ကိုရင္ႀကီးမွ

ေႀသာ္.....ပုတုဇဥ္လူသားေတြ သင္တို.က မပင္မပန္း အလြယ္လမ္း ၊ျဖတ္လမ္းနည္း

နဲ. ႏွစ္လံုးထီ ၊သံုးလံုးထီ ထိုးဖို.ေလာဘေႀကာင့္  (Arithmetic)  ဆိုတဲ့

ဂဏန္းကို ငါ့ဆီက လိုခ်င္တယ္။ငါကလည္း လူမွာ အရိုးမရိွတဲ့ အရာႏွစ္ခု

(ငယ္စဥ္က ႀကားဖူးေသာစကားပံုမွာ အရိုးမရိွတဲ့ အရာႏွစ္ကို အလိုမလိုက္နဲ. ။

ထို ႏွစ္ခုကို မ်ားစြာ အလိုလိုက္ပါက လြန္စြာဒုကၡ ေရာက္တတ္ေႀကာင္း အဲဒီ အရိုး

မရိွတဲ့ အရာႏွစ္ခုမွာ တစ္ခုက လွ်ာ ျဖစ္ျပီး ေနာက္တစ္ခုကေတာ့ ဖိုသတၱ၀ါရဲ.

အဂၤါကို ဆိုလိုတာပါ။အျခားအရိုးမရိွတဲ့ အရာမ်ားကို မဆိုလိုပါ။ ဥပမာ။       ။

ႏွလံုး ၊ေက်ာက္ကပ္ ၊အသည္း ၊အဆုတ္ ၊ဆီးအိမ္ အစရိွသျဖင့္ )

 မွ တစ္ခုျဖစ္တဲ့ လွ်ာ ဆိုတဲ့အရာကို အလိုလိုက္ဖို.ပင္လယ္စာ ( Seafood ) သတၱ၀ါ 

တစ္မ်ိဳးျဖစ္တဲ့ ကဏန္းသားကို စားခ်င္လို. သင့္ဆီက လိုခ်င္တယ္။ဟင္....မင္းက

 ႏွစ္လံုးထီ ၊သံုးလံုးထီ တို.ဆိုတဲ့ ေလာင္းကစားလုပ္ျပီး ပိုက္ဆံ ခ်မ္းသာဖို. ဂဏန္း

ႏွင့္ ၈ႈပ္ခ်င္ျပီး ငါကေတာ့ စားလို.ရတဲ့ ကဏန္းကို ငါရဲ.အရိုးမရိွတဲ့ လွ်ာကို ပါးစပ္ 

အရသာ ခ်မ္းသာဖို. ၈ႈပ္ခ်င္ေနပါလား အင္း.....ကဏန္း ၊ဂဏန္း ဆိုျပီး ေတြးေနမိ

ပါေတာ့ေလသည္။ [ မွတ္ခ်က္။   ။အသံထြက္သာတူျပီး အဓိပါၸယ္နဲ. စာလံုးေပါင္းမွာ

လံုး၀ မတူညီပါ ။ ကဏန္း = ပင္လယ္စာသတၱ၀ါတစ္မ်ိဳး  ( Seafood )

                      ဂဏန္း  = ဂဏန္းသခ်ာၤ ( Arithmetic ) ]

ထို.ေနာက္ ကိုရင္ႀကီးမွ ရဲအုပ္လြင္ဦးအား မနက္ျဖန္က်ရင္ မနက္(၉း၀၀) ေလာက္

မွာ ဒကာႀကီးေစ်းမွာ ကဏန္းအရွင္ေတြ၀ယ္ထားျပီး ေစာင့္ေနပါ  ဒကာႀကီးရဲ.အိမ္ကို

ကိုရင္ႀကီး ႀကြလာမယ္။ အဲဒီကဏန္း အရွင္ကိုလည္း ဘာမွမလုပ္နဲ.ေနာ္။ ကိုရင္ႀကီး

ကိုယ္တိုင္ခ်က္မလို. ဟုေျပာေသာအခါ ရဲအုပ္လြင္ဦးမွ   အား.....ကိုရင္ႀကီးေတာ့

လုပ္ခ်လိုက္ျပန္ျပီး ဘယ္ႏွယ့္ ကိုရင္ႀကီး ကိုယ္တိုင္ခ်က္မလို.တုန္း ငရဲႀကီးေနပါ့မယ္။

ထိုအခါ ကိုရင္ႀကီးမွ ဒကာႀကီး မသိပါဘူး ။ကဏန္းဆိုတာ ေသသြားျပီးရင္ မိနစ္ပိုင္း

အတြင္း ပုပ္တတ္တဲ့ အမ်ိဳးကြ အဲဒီလိုကဏန္း အရွင္ကို ခ်က္ခ်င္းျပဳတ္ခ်က္ျပီး

ခ်က္ခ်င္းပဲစားမွ လတ္ဆတ္ျပီး အရသာရိွတာ ကိုရင္ႀကီးကေတာ့ အဲဒီလုိ ကဏန္း

သားကို  ကိုယ္ ကိုယ္တိုင္ ခ်က္ျပီးမွစားရတာကိုႀကိဳက္တယ္။အဲဒီလိုလည္းဘယ္ဟုတ္

ပါ ့မလဲ တပည့္ေတာ္က ဟင္းခ်က္မတတ္ေပမဲ့ တပည့္ေတာ္မိန္းမ အ၀င္း

(အ၀င္း ဆိုသည္မွာ ၄င္းရဲ. ဇနီး ရဲေမ နီလာ၀င္း ကိုဆိုလိုတာပါ) ကိုခ်က္ခိုင္းလိုက္

ရင္ရတာပဲ ေျပာေသာအခါ ကိုရင္ႀကီးမွာ အတြန္.တက္လာေသာရဲအုပ္လြင္ဦးအား 

ေဒါသထြက္လာျပီး ေဟ့.....ဒကာႀကီး မင္း အိမ္မွာ ငါမနက္ျဖန္က်ရင္ ကဏန္းဟင္း

စားခ်င္လို. ငါကိုယ္တိုင္ခ်က္မလို. အဲဒါသေဘာတူလား မတူဘူးလား တစ္ခြန္း

ပဲ အခုေျဖကြာ ဟုကိုရင္ႀကီး ေမးလိုက္ေသာအခါ ရဲအုပ္လြင္ဦးမွာ ဇက္ကေလးပုသြား

ျပီး မ်က္ႏွာခ်ိုဳေလးေသြးကာ သေဘာတူပါတယ္ ဘုရား  သေဘာတူပါတယ္ ဘုရား

ဆိုျပီး လက္အုပ္ေလးခ်ီကာျပန္ေျဖတဲ့ အခါမွ ကိုရင္ႀကီးမွ ဒီလိုလိမၼာမွေပါ ့ ႏိုးမဟုတ္

ရင္ မနက္ျဖန္မွာ ကိုရင္ႀကီး မက္တဲ့ အိမ္မက္ကို မေျပာျပဘူး ဟု ျခိမ္းေျခာက္လိုက္

တဲ့အခါ ရဲအုပ္လြင္ဦးမွ ျပာျပာသလဲ တင္ပါ့ဘုးရား တပည့္ေတာ္ သေဘာတူပါတယ္

လို.ေျပာထားျပီး ျပီေလ တင္ပါ့ ဘုရား ဟု ဆိုကာ ႏွစ္လံုးထီ နံပါတ္ မရမွာစိုး၍

ျပာျပာသလဲ ေတာင္းပန္ေလသည္။

ေနာက္ေန.မနက္တြင္ ကိုရင္ႀကီးမွ ရဲအုပ္လြင္ဦး ၀ယ္လာေသာ ကဏန္းမ်ားအား

ကိုယ္တိုင္ခ်က္ျပဳတ္ရန္ မိုးျပဲဒယ္အိုးကို အသံုးျပဳျပီး ျပဳတ္လိုေသာေႀကာင့္ ၄င္း

ဒယ္အိုးျဖင့္ ေရေႏြးအိုးတည္ေလသည္။ အခ်ိန္အတန္ႀကာေသာအခါ ေရေႏြးမ်ား

ပြတ္ပြတ္ဆူလာ၍ ကိုရင္ႀကီးမွ ၀ါးလံုး တစ္လံုးကို ဓါးျဖင့္ ထက္ျခမ္းခြဲျပီး ၀ါးျပားျဖစ္

ေအာင္လုပ္ေလသည္ ။ျပီးမွ ထို၀ါးျခမ္းျပားကို မိုးျပဲဒယ္အိုးေပၚတြင္ ကန္.လန္.ျဖတ္

တင္လိုက္သည္။အဲဒီလို ကိုရင္ႀကီး လုပ္ေနသမွ်ကို ေဘးနားမွာ ႀကည့္ေနတဲ့ ရဲအုပ္

လြင္ဦးမွ ကိုရင္ႀကီးဘာေႀကာင့္ ၀ါျခမ္းျပားကို ဒယ္အိုးေပၚတင္ျပီး ဘာလုပ္မလဲ

ဆိုတာသိလို၍ ေမးေသာအခါ ကိုရင္ႀကီးမွ “ဒီလို ... ဒကာႀကီးေရ အခုကဏန္းကို

ကိုရင္ႀကီး ကိုယ္လက္နဲ.ကိုယ္ ကိုယ္တိုင္ျပဳတ္လို.ကေတာ့ ကိုရင္ႀကီးမွာ အျပစ္ျဖစ္

မယ္ေလ။ဒါေႀကာင့္သူတို.ေလးေတြကို ဒီ၀ါးျခမ္းျပားကေန နင္တို.ကို ေဘးမဲ့လႊတ္ေပး

တာ ဆိုျပီး ေလွ်ာက္ခိုင္းမယ္။အဲဒီလို ေလွ်ာက္ေနတုန္း အပူဒဏ္ မခံႏိူင္ဘဲ ေရေႏြး

အိုးထဲ က်မယ္ေလ။ဒါဆိုရင္ ကိုရင္ႀကီးနဲ. ဘာမွမဆိုင္ဘူးေလ။အင္း...သတၱ၀ါဆိုတာ

လူခၽြတ္မွ ကၽြတ္တာဆိုေတာ့ သူတို.ေလးေတြ ျမန္ျမန္ကၽြတ္ေအာင္ ကူညီရာလည္း

ေရာက္တာေလ ဟုဆိုျပီးမွ ကိုရင္ႀကီးမွ ကဲကဲ...ဒကာႀကီးေရ အဲဒီကဏန္းေတြရဲ.

လက္မေတြကို ႀကိဳးခ်ည္ျပီး က်န္တဲ့ ေဘးက လက္ေခ်ာင္းေတြကို မခ်ည္နဲ. ကူညီ

ပါအံုး ကိုရင္ႀကီးေျပာေသာအခါ ရဲအုပ္လြင္ဦးမွ တင္ပါ့ဘုရားလို ျပန္ေျပာျပီးကိုရင္ႀကီး

ခိုင္းတဲ့အတိုင္း လုပ္ေလသည္။ျပီးေနာက္ ကိုရင္ႀကီးမွ ကဏန္းမ်ားအား ၀ါးျခမ္းျပား

ေပၚသို.တစ္ေကာင္ခ်င္းစီတင္ျပီး ေလွ်ာက္ခိုင္းေလသည္။၄င္း ပါးစပ္မွလည္း

သတၱ၀ါတစ္ခု ကံတစ္ခု ကၽြတ္ႀက လႊတ္ႀကပါေစ ဟုဆိုျပီး ၀ါးျပားေပၚသို.တင္ျပီး

ေလွ်ာက္ခိုင္းေလသည္။နဂိုကတည္းက ကဏန္းဆိုတဲ့ သတၱ၀ါဟာ အျခားသတၱ၀ါ

ေတြလို လမ္းေလွ်ာက္တဲ့ အခါ မ်က္ႏွာမူရာတည့္တည့္မေလွ်ာက္ဘဲ ေဘးတိုက္

ေလွ်ာက္တဲ့ အမ်ိဳးဆိုေတာ့ အဲဒီလို ၀ါးျပားေပၚမွာ နဲ.နဲ.ပဲေလွ်ာက္ရတယ္ ေရေႏြးအိုး

ထဲ့သို. တစ္ေကာင္ျပီး တစ္ေကာင္ျပဳတ္က်ပါေလေရာ။ထိုအခါ ကိုရင္ႀကီးမွ မင္းလမ္း

မင္းသြား ၊ငါ ့လမ္း ငါ ့သြား ဟုပါးစပ္မွလည္းေျပာ ထင္းစည္းမ်ားကိုလည္း မီးအားျပင္း

လာေအာင္ မီးဖိုထဲသို. ထိုးထဲ့ေနေတာ့သည္။ေဘးနားမွ ရဲအုပ္လြင္ဦး မွလည္း  

တစ္ခ်ိဳ.ကဏန္းမ်ား ၀ါးျခမ္းျပားေပၚတြင္ ကိုးရိုးကားရားနွင့္ ေဘးတိုက္ေလွ်ာက္ေန

တာကို တဟား ဟားႏွင့္ ေအာ္ရီေတာ့ေလသည္။စကားပံုတြင္ ႀကားဖူးတာကေတာ့

ဘုန္းႀကီးရူးႏွင့္ ေလွလူးပါ ။အခုကေတာ့ ကိုရင္ႀကီးတကယ္ရူးႏွင့္ ရဲအုပ္အတု

လြင္ဦး လူး ဆိုျပီး ဒီဘက္ေခတ္မွာ စကားပံုအသစ္ ေျပာင္းရေတာ့မလို ျဖစ္ေနပါ

ေတာ့တယ္။တစ္ခိ်ုဳ. အေကာင္ႀကီးတဲ့ ကဏန္းႀကီးေတြက်ေတာ့ ေလွ်ာက္ရင္း

ေလွ်ာက္ရင္းနဲ. အျခားတစ္ဖက္ကို ေရာက္သြားတယ္။အဲဒီလိုေရေႏြအိုးထဲသို. မက်ဘဲ

လႊတ္သြားတဲ့ ကဏန္း အႀကီးေကာင္ေတြကို ကိုရင္ႀကီးမွ ေကာက္ယူလိုက္ျပီး

  ဟင္း...ငါကေတာ့ အလုပ္ကို တရားမွ်မွ်တတပဲ လုပ္တာႀကိဳက္တယ္။မင္းက

အေကာင္ႀကီးေတာ့ ႏွစ္ခါေလွ်ာက္ကြာ ဆိုျပီး ၀ါျခမ္းျပားေပၚသို. တင္လိုက္ျပီး

ထပ္ေလွ်ာက္ခိုင္းေလသည္။နဂိုမွ အပူဒဏ္ေႀကာင့္ ပထမတစ္ေခါက္ကတည္းက

က်ခ်င္ခ်င္ ျဖစ္္ေနတဲ့အထဲ အခု တစ္ခါ ဒုတိယအႀကိမ္မွာေတာ့ ေရေႏြးအိုးထဲ က်ပါ

ေလေရာ။ ကိုရင္ႀကီးပံုစံက ဒုတိယအႀကိမ္ လႊတ္သြားလည္း ေနာက္တစ္ခါ တတိယ

အႀကမ္ေလွ်ာက္ခိုင္းမဲ့ ပံုစံပါ။

( ဟင္း...ဒီပံုျပင္ထဲကလိုပဲ ၁၉၉၀ ခုနစ္မွာ ကဏန္းေတြ ကိုတစ္ခါေလွ်ာက္ခိုင္းျပီး

ျပီေလ။ အခုလည္း ၂၀၁၀ ခုနစ္မွာ တစ္ခါထပ္ေလွ်ာက္ခိုင္းျပန္ျပီး။မေလွ်ာက္ခ်င္တဲ့

ကဏန္းေတြကေတာ့ သူ.ဘာသာသူ ကဏန္းအျဖစ္မွ ႏုတ္ထြက္ရေတာ့မယ္။စကားပံု

မွာေတာ့  သူ.လက္ခုပ္ထဲက ေရဆိုေတာ့ ေမွာက္ခ်င္ေမွာက္ ၊ေသာက္ခ်င္ေသာက္

ဆိုသလိုပဲ ကိုရင္ႀကီး လက္ခုပ္ထဲက ကဏန္းေတြဆိုေတာ့ အင္း..သူ.သေဘာပဲေလ။

အဲဒီကိုရင္ႀကီးကလည္း ဟိုးတုန္းက ရွင္အဇၥ်ေဂါဏ ဘုန္းႀကီး ကို အားက်ျပီး ဓါတ္လံုး

ရေအာင္ ဖိုထိုးေနတယ္။ ဒီဘက္ေခတ္မွာေတာ့ တစ္စံုတစ္ေယာက္က ၄င္းရဲ.

ပါ၀ါအစြမ္း ဆက္လက္ တည္တံံ့ ခိုင္ျမဲေအာင္ ေျမာက္ကိုရီးယားကို အားက်ျပီး

ႏူးကလီးယား ရိွလာရေအာင္ လုပ္ေနတာဆိုေတာ့ တကယ္လို. အဲဒီ

တစ္စံုတစ္ဦးကသာ သူ.လက္ထဲမွာ အဲဒီဟာႀကီးရသြားလို.ကေတာ့ အေမရိကန္

မေျပာနဲ. သိႀကားမင္းဆင္းလာျပီး လာေရာက္ေျဖရွင္းမယ္ ဆိုရင္ေတာင္ ဘယ္လိုမွ

မျဖစ္ႏိူင္ေတာ့တဲ့အတြက္ ကၽြန္မတို.ေမွ်ာ္လင့္ေတာင့္တေနတဲ့ ေရႊျပည္ေတာ္ႀကီး

လည္း  ေမွ်ာ္ေလတိုင္းေ၀းလို. ကၽြန္မ အေနနဲ. ဆိုလိုက္ခ်င္ပါေတာ့တယ္။ )

ဟင္း...ကဏန္း ၊ကဏန္း  အင္မတန္.  အင္မတန္မွ သနားစရာ ေကာင္းတဲ့

ႀကားခံ ၊တန္ဆာခံ ေပးဆပ္လိုက္ရတဲ့ အခ်ိဳ. ၊တခ်ိဳ.ေသာ ကဏန္းေတြ။

'' ဒုန္း '' လူစည္ကားေသာ ရန္ကုန္ျမိဳ.လယ္ေခါင္ တစ္ေနရာတြင္ ဗံုးေပါက္ကြဲျပီး

ထြက္ေပၚလာေသာ အသံမဟုတ္ပါ။ ကိုရင္ႀကီး ကေယာင္ေခ်ာက္ခ်ား အိမ္မက္ေတြ

မက္ျပီး ကုတင္ေပၚမွ အိပ္ေဆာ့ျပီး ျပဳတ္က်၍ ၄င္းရဲ.ေျပာင္ေနေသာ ကတံုးႏွင့္

ႀကမ္းျပင္ ထိျပီးထြက္ေပၚလာတဲ့ ျမည္သံပါ။ကိုရင္ႀကီးမွာ အလြန္ပဲနာက်င္သြားေသာ

၄င္းရဲ.ကတံုးကို ပြတ္သပ္ေနျပီး '' ေႀသာ္...  ငါအိမ္မက္ မက္ေနပါလား ။ေတာ္ပါ

ေသးရဲ. တကယ့္အျပင္မွာ ကဏန္းေတြကို မခ်က္စားခဲ့လို. ''  ။ေနာက္ေန.မနက္တြင္

ရဲအုပ္လြင္ဦးအား မေန.ညက ကဏန္းအေႀကာင္းကို ထပ္ျပီးအိမ္မက္ မက္တဲ့

အေႀကာင္းေျပာျပေတာ့ ၄င္းမွ အား...ကိုရင္ႀကီးကလည္း ဒီကဏန္းေတြအေႀကာင္းပဲ

ျပန္မက္သလား တစ္ျခားအေႀကာင္း ဘာညာေတြမမက္ဘူးလား  ဆိုျပီး ေမးေလ

သည္။ထိုအခါ ကိုရင္ႀကီးမွ  ေအး...အဲဒီကဏန္း အေႀကာင္းပဲ မက္တယ္ကြ လို.ျပန္

ေျဖေလသည္။ ရဲအုပ္လြင္ဦးလည္း ႏွစ္လံုးထီထိုးရန္ အတြက္ ခ်ဲထီဒိုင္ႀကီး အိမ္သို.

သြားေလသည္။ ထိုအိမ္သို.ေရာက္ေသာ္ ရဲအုပ္လြင္ဦးမွ ၂၇ ကို ၂၅၀၀ဖိုး ေပးကြာ

ဆိုေတာ့ ခ်ဲထီအေရာင္း စာေရးမေလးမွ ထူးဆန္းသတၱ၀ါကို ေတြ.လိုက္ရသလို ၄င္း

အား ''ဟာ...ကိုလြင္ဦးကေတာ့ ဒီေန.ေဆးေသာက္တာ လႈပ္ျပီးေသာက္ဖို.

ေမ့သြားသလား မေန.ကပဲ  ၂၇ ထြက္ျပီး ျပီေလ...လာေနာက္မေနနဲ. '' လို.ေျပာ

လိုက္ေရာ ရဲအုပ္လြင္ဦးမွ  ေဟ့...၂၇ မွ ၂၇ တစ္ကြက္ထဲပဲ လို.ေဒါသအသံႏွင့္

ေျပာေတာ့ အနီးအနားမွ အျခားေသာ ေကာင္ေလး ၊ေကာင္မေလးေတြမွ ဒီေန.မွာ

ဘယ္သူမွ ဒီဂဏန္းမထိုးဘူး ။ဒီ ကၽြန္မေရာင္းတဲ့ စာအုပ္မွာ ေခါင္က ၅၀၀၀ တိုက္

ေနာ္...က်န္တဲ့ ၂၅၀၀ ဖိုး အကြက္ လြတ္ေနတယ္ ၊ ယူလိုက္ပါလားလို. အႀကံျပဳ

သလိုနဲ. ျပက္ရယ္ ျပဳျပီး ေလွာင္ေျပာင္စြာ ေနာက္ေလသည္။ထိုအခါ ရဲအုပ္လြင္ဦးမွ

မေန.ကေပါက္ထားတဲ့ ၊အလကားရထားတဲ့ ပိုက္ဆံ အားကိုးနဲ. ဒီေလာက္ေတာင္

ျဖစ္လွတာ .....ေပးကြာ က်န္တဲ့ ၂၅၀၀ ဖိုး ဆိုျပီးထိုးလိုက္ေလသည္။အဲဒီအခါတြင္

ေဘးမွ အေရာင္းစာေရးေကာင္ေလး ေက်ာ္ျမင့္ဆိုသူမွ ကိုလြင္ဦးေရ ကၽြန္ေတာ့္

စာအုပ္ကိုေတာ့ အားမေပးဘူး...ဘာလဲ ေကာင္မေလးေတြ ေရာင္းတဲ့ စာအုပ္မွ

ခ်ဲစာအုပ္ မဟုတ္ဘူးေနာ္။ကၽြန္ေတာ့္မွာလည္း ထိုးသြားအံုး ဆိုေတာ့ ေအး...မင္း

စာအုပ္ဒီေန. ေခါင္ဘယ္ေလာက္ဖြင့္ သလဲကြ ဟု ရဲအုပ္လြင္ဦးမွ ေမးလိုက္ေသာအခါ

ေခါင္က ၅၀၀၀ တိုက္ပါ။အစ္ကိုဘယ္ေလာက္ယူမလဲဆိုေတာ့ ရဲအုပ္လြင္ဦးမွ ၂၇ ကို

၅၀၀၀ တိုက္ေပးကြာ ဆိုေလသည္။ဟာ...အစ္ကို ၇၂ ကိုေရာ အလွန္မထိုးဘူးလား

လို. ေက်ာ္ျမင့္မွ ေမးေသာအခါ စကားမမ်ားနဲ. ေဟ့ေရာင္ လွန္ခ်င္ရင္ ငါ့မိန္းမ ထမိန္

ပဲ အိမ္ျပန္ျပီး လွန္ေတာ့မယ္ လို. ရဲအုပ္လြင္ဦးလဲ ေျပာလိုက္ေရာ အားလံုးမွာ

၀ိုင္းရီ ႀကေတာ့ေလသည္။

ယံုခ်င္ယံု ၊မယံုခ်င္ေန ေနာက္ေန.မွာ တကယ္ပဲ ၂၇ ဆိုျပီး ထြက္လာပါေလေရာ။

အဲဒီေန.မွာ ရဲအုပ္လြင္ဦး (၁၀၀၀၀) တိုက္ဖိုး ႏွစ္လံုးထီ ေပါက္ေလသည္။အေလွ်ာ္

အစားမွာ အဲဒီေခတ္တုန္းက ဆိုရင္ တစ္ရာဖိုးဆိုရင္ ရွစ္ေထာင္ဖိုး(အဆရွစ္ဆယ္)

ေလွ်ာ္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ဆိုေတာ့  ရဲအုပ္လြင္ဦး သိန္းရွစ္ဆယ္ဖိုး ခ်ဲေပါက္ေလသည္။

[ အဲဒီေခတ္အခါတုန္းက မတ္တူးကား ေမာ္ဒယ္ ၉၄-၉၅ မွ သိန္း ၅၀နဲ.၆၀ႀကားမွာ

ရိွတဲ့ ေခတ္ကာလဆိုေတာ့ ရဲအုပ္လြင္ဦးေပါက္သြားတဲ့ ပိုက္ဆံဟာ နဲ.နဲ.ေႏွာေႏွာမွ

မဟုတ္တာ ]။ ပန္းသတင္း ေလခ်င္းေဆာင္ ၊လူ.သတင္း လူခ်င္းေဆာင္ ဆိုသလိုပဲ

ရဲအုပ္လြင္ဦး ခ်ဲထီေပါက္သြားတယ္ဆိုတဲ့ သတင္းဟာ ရပ္ကြက္ထဲရိွ ေစ်းမွာေရာ၊

အရက္ဆိုင္မွာေရာ ၊လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာေရာ စသည့္ စသည့္ ေနရာအႏံွအျပားသို.

လ်င္ျမန္စြာပ်ံႏွံ.သြားေလေတာ့သည္။အဲဒီလိုခ်ဲဂဏန္းကို သဲကုန္းဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွ

ကိုရင္ႀကီး ေပးတယ္လို. ရဲအုပ္လြင္ဦး အာေခ်ာင္မိ၍ ေနာက္ေန.တြင္ ၄င္းဘုန္းႀကီး

ေက်ာင္းရိွ ကိုရင္ႀကီးရဲ. တစ္ပါးသံုးေက်ာင္းေဆာင္တြင္ လူအမ်ား အုပ္ႀကီး ၊အုပ္ငယ္

နဲ.ေရာက္ခ်လာျပီး တပည့္ေတာ္တို.ကိုလည္း ခ်ဲနံပါတ္စြန္.ပါ (ေပးပါ) ဟု

တစ္ေယာက္ တစ္ေပါက္ျဖင့္ လာေရာက္ ေတာင္းေလေတာ့သည္။ထိုအခါကိုရင္ႀကီး

မွာ ဆြမ္းဘုန္း(ထမင္းစားခ်ိန္)တြင္ လည္းေကာင္း ၊က်ိန္းမဲ့အခ်ိန္(အိပ္ခ်ိန္) ၊

ကု႗ီ (အိမ္သာ) သြားခ်ိန္ မွာေတာင္လြတ္လြတ္လပ္လပ္သြားလာ၍  မရ ၊

စကားေျပာရင္လည္း မလြတ္မလပ္ေတာ့သျဖင့္ ကိုရင္ႀကီးမွာ ဤသို.စဥ္းစား

မိေလသည္။အင္း.....ငါဟာ တကယ့္ကို ခ်ဲနံပါတ္ေပးႏိူင္အစြမ္းရိွတဲ့ ဘုန္းႀကီးလည္း

မဟုတ္ ၊လူေတြကလည္း ငါဘာလုပ္လုပ္လိုက္ႀကည့္ေနတယ္ မျဖစ္ပါဘူးေလ ဆိုျပီး

 လူသူအေရာက္ေပါက္နည္းလွေသာ ေတာတြင္းတစ္ေနရာသို. ေနာက္ေန.မွစ၍

ကိုရင္ႀကီးမွာ ထိုလူအုပ္ႏွင့္ ေ၀းရာသို. စိတ္ညစ္စြာျဖင့္ ေရွာင္ရွားသြားေလသည္။

သို.ေပမဲ့ ရဲအုပ္လြင္ဦးမွာ ရေလလိုေလ အိုသေစ ၦဆိုတဲ့ အတိုင္းပဲ ေလာဘေဇာ

အေတားမသတ္ကာ ကိုရင္ႀကီးမရိွေတာ့ေပမဲ့ ရပ္ကြက္ထဲရိွ ေဗဒင္ဆရာမ်ားသို.

လည္းေကာင္း ၊ခ်ဲနံပါတ္ေပးတတ္ေသာ နတ္ကေတာ္မ်ားထံသို. လည္းေကာင္း၊

တြက္နည္း ဆရာမ်ားသို. ထံသို.လည္းေကာင္း လိုက္လံျပီး နံပါတ္ေတာင္းကာထိုး

သလို တစ္ခါတစ္ေလ ၄င္းကိုယ္တိုင္အိမ္မက္ပါကလဲ ခ်ဲထီထိုးေလသည္။ဤကဲ့သို.

ရမ္းသမ္းျပီးထိုးလာ၍ ၄င္းေပါက္ထားေသာ ပိုက္ဆံမ်ားအျပင္ သူ.မွာအရင္ရိွေသာ

ပိုက္ဆံမ်ားပါကုန္လာျပီး လင္မယားခ်င္းလည္း စကားမ်ားကာ ကြာရွင္းတဲ့အဆင့္

ေရာက္ကုန္ကာ ရဲအုပ္လြင္ဦးမွာလည္း တျဖည္းျဖည္းနဲ.  မြဲသြားလာေလေတာ့

သည္။ထိုကဲ့သို. ျဖစ္ပြားျပီး ရဲအုပ္လြင္ဦးမွာ တစ္ေန.တြင္ ကိုေမာင္ အရက္ျဖဴဆိုင္မွ

အရက္မူးလြန္လာျပီး ေဇာ္ပိုင္ရဲ. မင္းနဲ.မွ ခ်စ္တတ္လာျပီး သီခ်င္းကို ဖ်က္ဆိုကာ

အာေလး ၊လွ်ာေလးႏွင့္ေအာ္ဆိုကာ ဒယီးဒယိုင္ျဖင့္ ၄င္းရဲ.အိမ္သို.ျပန္လာေလသည္။

-ႏွစ္လံုးတိုက္အေႀကာင္းမသိခဲ့ဘူး ငယ္စဥ္ကအသက္အရြယ္မွာ

ကိုရင္ႀကီးေပးတဲ့ အတိတ္မ်ိုဳးလည္း ကိုယ္မေကာက္တတ္ေသးပါ

၀ကၤဘာဆန္တဲ့ ဒီတြက္နည္းမ်ိဳးနဲ. တစ္ေန.ေတာ့ျဖင့္ ေပါက္ႏိုင္မွာေတြးမိေသး.....

CHO း ကိုယ့္ဦးေႏွာက္ေလးလည္း ဒီႏွစ္လံုးတိုက္အေႀကာင္း တစ္ေန.လံုးေတြးတယ္

ဘာလိုနည္းနဲ.ေပါက္ေပါက္ တကယ္ေပါက္ဖို. ႀကံစဥ္ရင္းနဲ.

ဒါေလာင္းကစားလို.ေခၚမလား ကိုယ္မသိလိုက္မီ ဒီတစ္ကြက္ထဲထိုး

ေနာက္ဆံုးေတာ့ ႏွစ္လံုးတိုက္နဲ.မြဲခဲ့ျပီးမို. ............................... 

ဤကဲ့သို. ညႀကီးအခ်ိန္မေတာ္ သီခ်င္းေအာ္ဆိုလာေသာ ရဲအုပ္လြင္ဦးမွာ လမ္း

ေထာင့္အေကြ.တြင္ ပတၱေရာင္လွည့္(ကင္းလွည့္)လာေသာ နယ္ေျမလံုျခံေရးမႈး

ဒုရဲအုပ္ စိုးျမင့္ႏွင့္ နယ္ထိန္း ရဲတပ္ႀကပ္ႀကီး သန္းျမင့္တို.ႏွင့္ ပက္ပင္းေတြ.ဆံုႀက

ေလေတာ့သည္။ထိုအခါ နယ္ထိန္း သန္းျမင့္မွ .....

ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ ကိုလြင္ဦး ခင္ဗ်ားမူးရူးလာရင္လည္း ေအးေအးေဆးေဆး

အိမ္ျပန္ေပါ့ ။အခ်ိန္ကလည္း ည ၁၁ နာရီခြဲ ဆိုေတာ့ လူေတြအိပ္ခ်ိန္ဗ်ာ. ။ခင္ဗ်ား

နားမလည္ဘူးလား ဆိုျပီး ေအာက္ေဟာက္ကာ တရားခံအစစ္ကို မိသလိုမ်ိဳး စစ္ေမး

ေလသည္။

ထိုအခါ ရဲအုပ္လြင္ဦးမွ ဟာ.....ဆရာတို.ပါလား ေဆာရီးဗ်ာ ဒီေန.နဲနဲမ်ားသြားျပီး

သီခ်င္းေအာ္ဆိုမိတာပါ ။ က်ဳပ့္ဘယ္သူ.ကိုမွ မေစာ္ကားရပါလား ဘာမ်ားမွားသြားလို.

လဲ ဟု မေခ်မငံ ပံုစံႏွင့္ျပန္ေျဖေသာေႀကာင့္ ၄င္းရဲ. ဆရာေရွ့မွာ ဤကဲ့သို.ျပန္ခံ

ေျပာလာေသာ ရဲအုပ္လြင္ဦးအား ေဒါသထြက္လာေသာ နယ္ထိန္း သန္းျမင့္မွ

ေဟ့...လူ  ခင္ဗ်ားကို ၀တၱရားေႏွာက္ယွက္မႈနဲ. အခုဖမ္းလို.ရတယ္ နားလည္လား။

ေျပာလဲေျပာ ျပီး ၄င္းခါးႀကားမွ လက္ထိပ္အား ဆြဲထုတ္လိုက္ေလသည္။အရက္သမား

ဘယ္ေလာက္မူးမူး ၊မူးတဲ့လူကို ခ်ီးေကၽြးရင္မစားသလိုပဲ ရဲအုပ္လြင္ဦးမွာ လက္ထိပ္

ကိုျမင္ေတြ.လိုက္ရ၍ ျပာျပာသလဲ ေတာင္းပန္ကာ ထိုကဲ့သို.ေျပာေလသည္။

အာ...ဆရာတို.ကလည္း စိတ္အရမ္းႀကီးတာပဲကိုး ဆရာတို.ေသာက္ဖို.လက္ဖက္

ရည္ဖိုးဆိုကာ ၄င္းခါးႀကားရိွ လံုခ်ည္တြင္ လိမ့္ျပီးက်စ္ထားေသာ ပိုက္ဆံမ်ားကို ဆြဲ

ထုတ္လိုက္ျပီး ၂၀၀ တန္တစ္ရြက္ကို နယ္ထိန္း သန္းျမင့္အားေပးလိုက္ေလသည္။

(အဲဒီေခတ္အခါက လက္ဖက္ရည္တစ္ခြက္မွ က်ပ္ ၅၀ -၆၀ ေခတ္တုန္းပါ)

နယ္ထိန္းမွ ဆြဲယူျပီး ၄င္းရဲအုပ္လြင္ဦး လက္ထဲတြင္က်န္ေနေသးေသာ ပိုက္ဆံမ်ား

ကို ႀကည့္လိုက္ျပီး လက္ဖက္ရည္ဖိုးပဲလား ၊အခုအခ်ိန္ကလက္ဖက္ရည္အခ်ိန္မဟုတ္

ေတာ့ဘူးေလ ခင္ဗ်ားက အခုသီခ်င္းေအာ္ဆိုျပီး မူးရစ္လာလို. မူးယစ္ရမ္းကာမႈ

နဲ. စခန္းကို လိုက္ခဲ့ဗ်ာ ဟုေျပာေသာအခါ ရဲအုပ္လြင္မွ ဟာ...ဆရာကလည္းဒီလူနဲ.

ဒီလူ ေရာ. ....အရက္ဖိုးဟုဆိုကာ ၄င္းပိုက္ဆံေခါက္မွ ၅၀၀ တန္တစ္ရြက္ ထုတ္ေပး

လိုက္ေသာအခါ နယ္ထိန္း သန္းျမင့္မွ အရက္ခ်ည္းသက္သက္ပဲလား သူႀကီးမရိွရင္

ရြာဆူ အျမည္းမရိွရင္ အာပူတဲ့ အရက္သမားျဖစ္ျပီး ဒီေလာက္ေတာင္မွ ခင္ဗ်ား

နားမလည္ ဘူးလားဟုေငါက္လိုက္ေသာအခါ ၄င္းေဘးနားမွ ဒုရဲအုပ္ စိုးျမင့္မွ

သေဘာက်စြာနဲ. သူ.ရဲ.တပည့္ျဖစ္သူရဲ. ကလိမ္ကက်စ္နည္းမ်ိဳးစံုးသံုးျပီးေျပာဆိုျဖဲ

ေျခာက္ကာ ပိုက္ဆံေတာင္းယူေနပံုကို သေဘာက်စြာ တဟီးဟီးနဲ.ခါးေထာက္ျပီး

ရီေနေတာ့သည္။ရဲအုပ္လြင္ဦးမွ ေနာက္ဆံုးက်န္ေတာ့တဲ့ ၂၀၀ တန္ ႏွစ္ရြက္ရယ္၊

၅၀၀ တန္တစ္ရြက္ အကုန္လံုးကို နယ္ထိန္းသန္းျမင့္လက္ထဲသို.ထိုးထဲ့ေပးလိုက္ျပီး

ဒါအကုန္ပဲဆရာေရ ...ဆရာတို.အတြက္ အရက္နဲ. အျမည္းဖိုးပါ ။ထို.ေနာက္

နယ္ထိန္း သန္းျမင့္မွ အရက္ဖိုးတင္ပဲလား ၊အရက္ေသာက္ျပီးရင္ အိမ္က မိန္းမနဲ.

ကေလးေတြစားဖို. ထမင္းဖိုးေရာ။အခုေန ခင္ဗ်ားကို ေမွာင္ရိပ္ခိုမႈနဲ. ဆြဲစိလို.ရတယ္

ဆိုေတာ့ ရဲအုပ္လြင္ဦးမွ ကၽြန္ေတာ့္မွာ ေပးစရာလဲမရိွေတာ့ဘူး ဖမ္းမယ္ဆိုလဲ ဖမ္း

သာဖမ္းေပးေတာ့ ဟုဆိုျပီး လက္ႏွစ္ဖက္ကို ပူးျပီးေရွ့သို.ဆန္.ေပးလိုက္ေသာအခါ

နယ္ထိန္း သန္းျမင့္မွ ခင္ဗ်ားလံုခ်ည္ ခါျပ ပါဟုေျပာေသာအခါ ရဲအုပ္လြင္ဦးလည္း

၄င္းလံုခ်ည္ကို ျဖည္ကာ ခါျပေလသည္။ထိုအခါ နယ္ထိန္း သန္းျမင့္မွ ငံု.ႀကည့္လိုက္

သည္ ။တကယ္လို. ရဲအုပ္လြင္ဦးသာ အတြင္းခံေဘာင္းဘီ၀တ္လာပါက ထိုအထဲသို.

လက္ႏွိက္ကာ စမ္းအံုးမလားပဲ။ဟား..ဟား..ဟား ခင္ဗ်ားကို ေနာက္တာပါ။ခင္ဗ်ားမွာ

တကယ္ပိုက္ဆံက်န္ေသးလားဆိုတာ က်ဳပ္ကသက္သက္ေမးေနတာပါ။တကယ္မရိွ

ေတာ့လဲျပီးတာပဲ ။အေစာႀကီးကတည္းက က်ဳပ္ႀကည့္ျပီးျပီ ။သိတယ္မဟုတ္လား 

ရဲတစ္ေယာက္ရဲ.မ်က္စီဟာ က်ီးကန္းဆယ္ေကာင္မ်က္စီ နဲ.ညီတယ္တဲ့ ။ကဲ ကဲ...

ခင္ဗ်ားအရင္တုန္းက ခင္ဗ်ားမိန္းမ ဗိုလ္ႀကီး နီလာ၀င္း မ်က္ႏွာေထာက္လိုက္ျပီး 

ခင္ဗ်ားကို လႊတ္ေပးလိုက္တယ္။ေနာင္ကို မူးျပီးအိမ္ျပန္ရင္ ေအးေအးေဆးေဆး

ေသာက္စားျပီး ျပန္ေပါ့ ။သြားေတာ့ ဟုဆိုျပီး ၄င္းတို.ႏွစ္ေယာက္မွာ လည္းထြက္ခြါ

သြားေလသည္။သူခိုးေျပးမွ ထိုးကြင္းထ ဆိုတဲ့စကားပံုေလး အတိုင္း ထိုရဲႏွစ္ေကာင္

၄င္းရဲ. အနီးအပါးမွ ထြက္ခြါလဲသြားေရာ ရဲအုပ္လြင္ဦးမွ ေအာက္ေဖာ္ျပပါအတိုင္း

ဆဲဆိုပါေတာ့ေလသည္။

ဘယ္ ခုနစ္ပဲမွ ရဲမထင္ဘူးကြ ။(ခုနစ္ပဲဆိုသည္မွာ ေရႊအေရာင္းအ၀ယ္လုပ္သူမ်ား

သိပါလိမ့္မယ္။ေရႊ ေရာင္း၀ယ္သူမ်ားသံုးေသာစကားပါ။ဥပမာ။   ။တစ္မူး ၊တစ္ပဲ ၊

တစ္ေရြး ၊တစ္မတ္ ၊တစ္ျပား စသည့္တို.တြင္ ခုနစ္ပဲ ဆိုသည္မွာ ရ ေကာက္ေနာက္

ျပင္ ရဲ ဆိုတဲ့စာလံုးေပါင္းအား ၄င္းလြင္ဦးမွ ဘန္းစကားအျဖစ္ ခုနစ္ေနာက္ျပင္ ၇ဲ

ဆိုေတာ့ ကူညီပါရေစဆိုတဲ့ ရဲ အားဆိုလိုပါသည္)။ေခြးသူေတာင္းစား ရဲစုတ္၊ရဲနာ၊

ရဲပဲ့ ေတြ ၊ဓါးျမနဲ. သူေတာင္းစား စပ္ေဖါက္ျပီးေမြးလာခဲ့တဲ့ အမ်ိဳးယုတ္ေကာင္ေတြ၊

ဘဲႏွင့္ မန္ဒါလီ စပ္ျပီး ဘဲမမွ ဥျပီးႀကက္မကို ၀ပ္ခိုင္းျပီး ေမြးလာတဲ့ ႀကက္လည္း

မဟုတ္၊ ဘဲလည္းမက် ၊မန္ဒါလီလို.လည္း မေခၚတဲ့ အမ်ိဳးမစစ္တဲ့ ေကာင္ေတြ ၊

အျမီးက်က္ အျမီးစား ၊ေခါင္းက်က္ေခါင္းစား ရံုတင္မကဘူး တစ္ကိုယ္လံုးက်က္လို.

ကေတာ့ အေရခြံမဆုတ္ဘဲ အေကာင္လိုက္ျမိဳခ်မဲ့ဟာေတြ၊ !*&#&%^&*+.......

(က်န္ေသးတဲ့ လြန္စြာမွညစ္ညမ္းမိုက္ရုိင္းျပီး သူ.မွာရိွတဲ့ေမြးရာပါ ပစၥည္းနဲ.ေရာ၊

သူ.မွာမရိွတဲ့ ေမြးရာပါ ပစၥည္းနဲ.ေရာ တိုင္းထြာခိုင္းႏိႈင္းျပီး သံုးႏႈန္းဆဲဆိုမႈမ်ားကို

ကၽြန္မ အေနျဖင့္ ေရးသားေဖာ္ျပရန္ လံုး၀မသင့္ဘူးလို. ယူဆတဲ့အတြက္ ေရးသား

ျခင္းမျပဳဘဲ ခ်န္လွပ္ထားပါသည္။အကယ္၍ စာဖတ္သူအေနျဖင့္ ရဲအုပ္လြင္ဦးရဲ.

ဆဲဆိုမႈမ်ားကို သင္ကိုယ္တိုင္ နားေထာင္လိုပါက ကၽြန္မအေနနဲ. အနီးစပ္ဆံုး ဆဲဆိုမႈ

ကို လမ္းညႊန္ေပးပါမည္။ယခုပဲ သင္ရဲ.ကြန္ျပဴတာမွာ www.youtube.com

၀က္ဆိုက္သို. ႏွိက္လိုက္ပါ။ျပီးရင္ ၄င္း youtube  ၀က္ေပ့ (Web page) ထဲရိွ

Address bar  ထဲတြင္ Thein Sein clip 0 (သို.)  1 ဆိုတဲ့စာကို ရိုက္ႏွိပ္ျပီး

၀င္ႀကည့္ပါ။ထိုလူအုပ္ထဲမွဆဲဆိုသံမ်ားသည္ ရဲအုပ္လြင္ဦးမွ အထက္ေဖာ္ျပပါ ကူညီ

ပါရေစဆိုတဲ့ ရဲ ႏွစ္ေကာင္အား ဆဲဆိုသလိုပါ။ မွတ္ခ်က္။   ။ကၽြန္မ အေနျဖင့္ယခုလို

ဆဲဆိုသံမ်ားပါေသာ Website  အားလမ္းညႊန္ေဖာ္ျပျခင္းမွာ ယခုစာဖတ္သူအား

ရဲအုပ္လြင္ဦးမွ မည္ကဲ့သို. ဆဲဆိုေႀကာင္းသိေစရံုသက္သက္ပါ။ ဆဲဆိုနည္းအား

ေလ့လာအတုခိုးယူရန္ လံုး၀ မရည္ရြယ္ပါေႀကာင္း  ႀကိဳတင္သတိေပးပါရေစ)။

ဒီေန.ကေတာ့ သဲကုန္းဘုန္းႀကီးေက်ာင္းရဲ. သီတင္းကၽြတ္ ကထိန္သကၤန္း ကပ္လႈ

ပူေဇာ္တဲ့ ေန.ကေလးပါ ။ျမန္မာလူမ်ိဳးတို.ရဲ. ခ်စ္စရာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို.ရဲ. ေန.ထူး

ေန.ျမတ္လိုမ်ိဳးမွာ သဲကုန္းဘုန္းႀကီးရဲ. ဒကာ၊ ဒကာမမ်ား ဆရာေတာ္ႏွင့္ သံဃာ

ေတာ္မ်ားအား လႈဖြယ္ပစၥည္းမ်ား ၊ဆြမ္း ကြမ္းစသည္ႏွင့္ ကထိန္သကၤန္းမ်ား ၊၀တၱဳ

မ်ား အစရိွသျဖင့္  ကပ္လႈပူေဇာ္တဲ့ေန.ကေလးေပါ့ ။

အဲဒီေနာက္ ဒကာ ၊ဒကာမမ်ားက '' နေမာတသ ''  ဘုရားကန္ေတာ့ျခင္းျဖင့္ တရားပြဲအား

စတင္လိုက္ပါသည္။ျပီးလွ်င္ ဆရာေတာ္မွ ငါးပါးသီလေပးျခင္း ၊နိဗၺာန္ေရာက္ေႀကာင္း တရား

ေဟာျခင္းမ်ားျပဳလုပ္ျပီးလွ်င္ အနီးနားရိွ ဒကာရင္းလည္းတျဖစ္ ရဲအုပ္လြင္ဦး အား

'' ဒကာႀကီးရဲ. သတင္းေတြဘုန္းႀကီးႀကားရတာ စိတ္မေကာင္းစရာပဲ ဘယ္လိုျဖစ္ရတာတုန္း

ဟု '' ဆရာေတာ္မွ ေမးျမန္းေသာအခါ ရဲအုပ္လြင္ဦးမွ ဟုတ္ပါတယ္ဘုရား တပည့္ေတာ္ အခု

ဆိုရင္ စီးပြါးပ်က္ ၊အိမ္ေထာင္လဲကြဲ ၊စိတ္အရမ္းညစ္၊ စိတ္ဓါတ္အရမ္းကိုက်ေနပါတယ္ဘုရား

ဒီမွာေနလို.ကေတာ့ ဒီလိုပဲ ပိုက္ဆံရွာလိုက္ ၊ခ်ဲထီထိုးလိုက္ ၊ေသာက္လိုက္စားလိုက္နဲ. ဘ၀

မွာ ဘာမွျဖစ္လာမွာ မဟုတ္ဘူး တပည့္ေတာ္ဦးေလးရိွတဲ့ မေလးရွားမွာ အလုပ္သြားလုပ္ျပီး

ပိုက္ဆံရွာဖို. ေနာက္လဆိုရင္ တပည့္ေတာ္ မေလးရွားကို သြားပါေတာ့မယ္။

ဒါေႀကာင့္ ေနာက္ေန.မနက္ျဖန္မွာ ရန္ကုန္ကို သြားျပီး ပက္(စ္)ပို. [ Passport ]  လုပ္ဖို.

နဲ. အလုပ္အတြက္ တပည့္ေတာ္ခရီးထြက္ရေတာ့မွာမို. ဒီကေန. တရားပြဲလဲလာရင္း ဘုန္းဘုန္းကို

လာႏႈတ္ဆက္တာပါ ဘုရား။ ထိုအခါ ဆရာေတာ္မွ အင္း..... ေလ လူမ်ိဳးျခား၊ တိုင္းတစ္ပါးမွာ အလုပ္

သြားလုပ္မယ္ဆိုေတာ့ အစစ အရာရာ သတိရိွေပါ့။ က်န္းမာေရးကိုလဲ ဂရုစိုက္ျပီး ဘုရား၊တရားလဲ

မေမ့နဲ.ေပါ့ ဟုဆိုေလသည္။အဲဒီေနာက္ ဆရာေတာ္မွ ဒကာတို.လို ကိေလသာ တဏွာေတြ ျပည့္ႏွက္

ေနတဲ့ ပုတုဇဥ္ လူသားေတြဟာ ကိုယ့္ဒုကၡ ကိုယ္ရွာတဲ့ေနရာမွာေတာ့ သိပ့္ေတာ္တယ္ကြဲ. ။

'' အင္း..... ဘုန္းႀကီး ငယ္ငယ္တုန္းက ဘုန္းႀကီးရဲ.ဘႀကီးေတာ္ ေျပာျပခဲ့တဲ့ ပံုျပင္ေလးတစ္ခုကို သြား

သတိရမိတယ္။ '' အဲဒီပံုျပင္ေလးကေတာ့ ဒီကေန.ထိတိုင္ေအာင္ လူေတြေျပာေနႀကတဲ့ '' ေမ်ာက္ဒုကၡ ၊

ေမ်ာက္ရွာ'' တဲ့ ။

ကဲကဲ ... ဒီေန.ေတာ့ အဲဒီပံုျပင္ေလးကို တရားနာတယ္ သေဘာထားျပီး ဘုန္းႀကီး ေဟာေျပာေပးမယ္။

ဒကာ့အေနနဲ. ႀကားနာခ်င္ပါသလား ဟု ဆရာေတာ္မွ ေမးျမန္းလိုက္ေသာအခါ ရဲအုပ္လြင္ဦးမွ

တင္ပါ ့ ဘုရား ...ေဟာႀကားေတာ္မူပါ ဘုရားဟု ေလွ်ာက္တင္လိုက္ေသာအခါ ဆရာေတာ္မွ.........

ဟိုး...ေရွးေရွးတုန္းက ရြာေလးတစ္ရြာအနီးရိွ ေတာအုပ္ေလးတစ္ခုမွာ မုဆိုးအလုပ္ျဖင့္

အသက္ေမြး၀မ္းေႀကာင္း ျပဳလုပ္တဲ့ မုဆိုးေအာင္ႀကီးဆိုတဲ့ လူတစ္ေယာက္ ရိွသတဲ့ ။

အဲဒီေတာအုပ္မွ ခပ္လွမ္းလွမ္းေလး ဆက္သြားမယ္ဆိုရင္ ဘာသစ္ပင္မွ ၊ဘာေရမွ မရွိတဲ့

သဲကႏာၱရေလး တစ္ခုလည္းရိွသတဲ့ ။တစ္ေန.မွာ မုဆိုးဟာ အမဲပစ္ထြက္ရင္း ေမ်ာက္ကေလး

တစ္ေကာင္ကို သြားေတြ.သတဲ့ ။ဒါနဲ.တိုတိုေျပာရရင္ မုဆိုးဟာ အဲဒီေမ်ာက္ကေလးကို

သတ္မပစ္ဘဲ ေမြးထားလိုက္သတဲ့ ။ဒါနဲ.ေမ်ာက္ကေလးဟာ အခ်ိန္ေတြႀကာလာတာႏွင့္ အမွ်

ေမ်ာက္ကေလး မွ ေမ်ာက္ေလးဆိုျပီး အရြယ္ေရာက္လာတာေပါ့။မုဆိုးမွ ထိုေမ်ာက္ေလးကို

သားႀကီးဆိုျပီး သူ.ဘာသာ သူပဲစိတ္ႀကိဳက္ နာမည္မွည့္ေပးလိုက္သတဲ့ ။မုဆိုးအမဲရတိုင္း

ထိုေတာအုပ္ေလးမွ အနီးနားရိွ ရြာကေလးသို. အမဲသြားေရာင္းတိုင္း ေမ်ာက္ေလးကို ေခၚေခၚ

သြားတဲ့အတြက္ေႀကာင့္ လူေတြႏွင့္ မႀကာခဏ ထိေတြ.ပါမ်ားေတာ့ ေမ်ာက္ေလးလဲ လူေတြရဲ.

စကားကို နားေထာင္တတ္ ၊ေျပာတတ္ လာသတဲ့ ။( ေမ်ာက္ေလးမွ လူ.စကားေျပာတတ္ ၊နား

ေထာင္တတ္တာကိုေတာ့ ပံုျပင္ကို ပံုျပင္လို.ပဲ သတ္မွတ္ေပးပါရန္ )

တစ္ေန.မွာ ေမ်ာက္ကေလးဟာ မုဆိုးအား ထူးထူးဆန္းဆန္း ေမးခြန္းတစ္ခုေမးသတဲ့ ။ေဟ့...

မုဆိုး လူေတြေျပာေျပာေနတဲ့ ဒုကၡ ဆိုတာဘာလဲကြ ။ငါ အဲဒီ ဒုကၡ ဆိုတဲ့ ဟာႀကီးကို ေတြ.ခ်င္ ၊

သိခ်င္တယ္ဟု ေမးေလသည္။ ထိုအခါ မုဆိုးမွ သားႀကီးရာ ေျခႏွစ္ေခ်ာင္း ၊နားရြက္တိုရိွတဲ့ အဲဒီ

လူေတြ ေျပာေျပာေနတဲ့ အဲဒီ ဒုကၡ ဆိုတဲ့ စကားကို သြားနားေထာင္မေနနဲ. မင္းဘာသာ မင္း

ေမ်ာက္ဆိုေတာ့ ေမ်ာက္လိုပဲေနစမ္းပါ မင္းတို.လို တိရစ ၦာန္မွာ အဲဒီ ဒုကၡ ဆိုတာ မရိွဘူး ၈ႈပ္၈ႈပ္

ရွက္ရွက္ ေမးတတ္တယ္ကြာ ဆိုျပီးေဒါသႏွင့္ ျပန္ေျဖေလသည္။ ထိုေန.မွစျပီး ေမ်ာက္ေလးဟာ

အစားအေသာက္လဲ ပံုမွန္ မစား ၊ မေသာက္ေတာ့ဘဲ မိႈင္ေတြေတြနဲ.ျဖစ္ေနေတာ့ပါတယ္။မုဆိုးမွ

ေမ်ာက္ေလးအား ဘာျဖစ္ေနတာလဲ ဟု ေမးေသာအခါ ေမ်ာက္ေလးမွ မုဆိုးရာငါ ့ကို ေျပာစမ္းပါ

အဲဒီ ဒုကၡဆိုတာ ဘာႀကီးလဲ စားလို.ရတဲ့ဟာလား ၊ဒါမွမဟုတ္ မင္းေသာက္ ေသာက္ေနတဲ့ ေသရည္

လိုမ်ိဳးလား ငါ့ကိုေျပာစမ္းပါဟု ပူဆာေလေတာ့သည္။မုဆိုးမွ မင္းသိပ့္ျပီး သိခ်င္ေနတဲ့ ဒုကၡ ဆိုတာ

တကယ္ေတာ့ အရာ၀တၱဳလဲ မဟုတ္ဘူး ၊ အရည္လဲ အဟုတ္ဘူး ၊အေငြ.လဲ မဟုတ္ဘူး စိတၱဇနာမ္

ကြ ျပလို. မရဘူး ဟု ျပန္ေျဖေတာ့ ေမ်ာက္ေလးမွ စိတၱဇနာမ္ ဆိုတာဘာလဲဟ ထမင္းနဲ.ေရာျပီး

စား စားေနတဲ့ ဟင္းလိုဟာလား ၊ ဘာေတြလဲ ဟုေမးလိုက္ေသာအခါ မုဆိုးမွ စိတ္၈ႈပ္ေထြးလာျပီး

မင္းနဲ.ငါ ဒီလိုမ်ိဳး ဆက္ေျပာေနလို.ကေတာ့   ေခြးကို ေသရည္တိုက္ ၊ႏြားကို ဆန္ျပဳတ္ေကၽြး ၊

ဆိတ္ကို ငါ ့ဟာလွန္ျပ သလိုျဖစ္ေနတယ္ဟု ဆိုျပီး မုဆိုး ေခါင္းကို တြင္တြင္ခါျပီး ညည္းညဴးေနေတာ့

ေလသည္။

( မွတ္ခ်က္ ။   ။ အထက္တြင္ေဖာ္ျပခဲ့ေသာ ေခြးကို ေသရည္တိုက္ ၊ႏြားကို ဆန္ျပဳတ္ေကၽြး ၊

ဆိတ္ကို ငါ ့ဟာလွန္ျပ ဆိုေသာစကားပုံ ကို ဒီဘက္ေခတ္တြင္ လူေတြေျပာေျပာေနေသာ

ေခြးကို ပက္(စ္)စီ တိုက္ ၊ႏြားကို ပလာတာေကၽြး ၊ ဆိတ္ကို ဗီဒီယိုျပ ဆိုျပီး ေျပာဆိုေနႀကေတာ့

ကၽြန္မ အေနႏွင့္ ထင္ျမင္မိတာ အဲဒီစကားပံုကို ထိုမုဆိုးႀကီးကပဲ စတင္ျပီးတီထြင္ခဲ့သလားဆိုတာ

ကေတာ့ ေရွးမီွ ေနာက္မီွ လူႀကီးေတြကလြဲျပီး ကၽြန္မလဲ တိတိက်က် အတတ္မသိႏိူင္၍ ကၽြန္မရဲ.

ထင္ျမင္ခ်က္ မွားခဲ့ရင္ ခြင့္လႊတ္ေပးပါရန္။ဥပမာအေနႏွင့္ ေျပာရရင္ ကၽြန္မ ေဟာင္ေကာင္ႏိုင္ငံ

သို. စေရာက္ေရာက္ခ်င္းမွာ အထက္မွာေဖာ္ျပခဲ့ေသာ မုဆုိးႏွင့္ေမ်ာက္ေလးတို. သူေျပာတာငါမသိ

ငါေျပာတာ သူနားမလည္ ျဖစ္ေနသလိုပဲ ကၽြန္မက အဲဒီႏိူင္ငံက ေကာင္းတုံ၀ တရုတ္စကားကို မတတ္

ေတာ့ တစ္ေန.တြင္ ေစ်းထဲရိွ ဟင္းရြက္ေရာင္းေသာ တရုတ္မေလးအား ကၽြန္မမွ ဒီအရြက္ေတြက

လတ္ဆတ္ပါသလားဟု အဂၤလိပ္လို ေမးတာကို ၄င္းတရုတ္မမွာ ကၽြန္မေမးတာကို တရုတ္စကား

ျဖင့္ျပန္ေျဖေလသည္။ႏွစ္ေယာက္သားမွာ သူ.ေျပာတာငါမသိ ၊ငါေျပာတာသူနားမလည္ႏွင့္ ျဖစ္ေနျပီး

ထိုတရုတ္မမွ ကၽြန္မအား  ကိုင္းထံု ၊ငတ့္ေကာင္း ဆိုျပီးေျပာေလသည္ ။ကၽြန္မမွ ၄င္းေျပာေသာစကား

ဟာငါ့ကို ဆဲတာလား ၊အေကာင္းေျပာတာလားသိခ်င္၍ ကၽြန္မမွာ အျမဲတမ္းေဆာင္ထားတတ္ေသာ

စာအုပ္ေလးမွာ ေရးထားျပီး ဒီႏိူင္ငံကို ကၽြန္မထက္အရင္ေရာက္ႏွင့္ေနတဲ့ ေကာင္းတံုစကားတတ္ကၽြမ္း

ေသာ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြကို သိလိုေသာ ထိုစကားအား ေမးျမန္းေသာအခါ ထိုသူမွ ဒီလို မသီတာငယ္ေရ

အဲဒီတရုတ္မေျပာတဲ့ ကိုင္းထံု ၊ငတ့္ေကာင္း ဆိုတာ ႀကက္ႏွင့္ဘဲ စကားေျပာႀကတာတဲ. ။ႀကက္က

ကြပ့္ကြပ္လို.ေျပာ ဘဲကလည္း ဂတ့္ဂတ့္ဆိုျပီး သူေျပာတာငါမသိ ငါဆိုလိုတာသူနားမလည္တာကိုေျပာ

တာတဲ့ အဂၤလိပ္လိုဆိုရင္ေတာ့ Chicken with talk to Duck လို. ထိုသူမွ ရွင္းျပေသာအခါ

ကၽြန္မမွေႀသာ္...ဒီလိုလားဆိုျပီး ကၽြန္မရဲ. ဘယ္ဘက္ရိွ သြားတက့္ေလးအား ကၽြန္မရဲ. လက္သည္း

အရွည္မရိွေသာ ၊ လက္သည္းဆိုးေဆး ဆိုးမထားေသာ ညာဘက္လက္ေခ်ာင္း သြယ္သြယ္ေလးျဖင့္

ရွပ္ရွင္မ်ားထဲတြင္ အကယ္ဒမီရ ျမန္မာမင္းသမီးမ်ားကဲ့သို. ပဲမ်ား၍ ကာကြယ္ျပီး မပြင့္တပြင့္ ေလသံ

တိုးတိုးေလးျဖင့္ ကိုယ္ခႏၶာေလးအား တသိမ့္သိမ့္ လႈပ္ကာ ခစ္..ခစ္ ..ခစ္ ဆိုျပီး ရီလိုက္

ေလေတာ့သည္ ။ မွ.......  စာေရးသူ )

ေနာက္ေန.မနက္ေစာေစာတြင္ မုဆိုးသည္ ၄င္းတစ္ေယာက္တည္း ရြာထဲသို. ထြက္သြား

ေလသည္ ။ညေနခင္းလိုမွ အိမ္ျပန္ေရာက္လာေသာ မုဆိုးမွ ၄င္းပုခံုးတြင္ ထမ္းလာခဲ့ေသာ

၀ါးျခင္းေတာင္းေလးအား ေမ်ာက္ကေလးကို မင္းသိပ့္ျပီး ျမင္ခ်င္ ၊ေတြ.ခ်င္လွတဲ့ ဒုကၡ ဆိုတာ

ႀကီးကို ငါအခုယူလာခဲ့ျပီး မင္းဒီေနရာမွာ ႀကည့္လို.မရဘူးကြ ဟိုးအေရ့ွက သဲကႏ ၱာရ ထဲကို

ဒီေနရာမွေနျပီး မင္းေလွ်ာက္ႏိူင္သေလာက္ ေ၀းသတဲ့ေ၀းေအာင္ ထမ္းသြားျပီးေလွ်ာက္ေပ

ေတာ့ ။မင္း ဆက္မေလွ်ာက္ႏိူင္ေတာ့မွ အဲဒီျခင္းေတာင္းေလးကို ဖြင့္ျပီးႀကည့္ေပေတာ့ အခုပဲ

သြားေတာ့ဟု မုဆိုးမွ ေျပာလိုက္ေလသည္။ ေမ်ာက္ေလးမွ ၀မ္းသာအားရႏွင့္ ထိုျခင္းေတာင္းေလး

အား ထမ္းကာ သဲကႏ ၱာရသို. ေလွ်ာက္ပါေတာ့ေလသည္။၄င္းမွ မုဆိုးမွာႀကားထားတဲ့အတိုင္း

အေတာ္ႀကာႀကာေလး ေလွ်ာက္ခဲ့ျပီး ေမာပန္းလာကာမွ ထိုျခင္းေတာင္းေလးအား သိလိုေဇာျဖင့္

အလ်င္အျမန္ ဖြင့္ႀကည့္ေလသည္။ ထိုအခါ ၀ါးျခင္းမွ ထြက္လာေသာအရာမွာ တစ္ျခားတစ္ကမ ၻာမွ

ျဂိဳလ္သားတစ္ေယာက္လဲမဟုတ္ဘဲ သာမန္အိမ္ေခြးေလးတစ္ေကာင္သာ ျဖစ္ေလေတာ့သည္ ။

ျခင္းထဲမွထြက္လာေသာ ေခြးေလးမွာ ေမ်ာက္ေလးအားေတြ.လ်င္ေတြ ့ျခင္းလိုက္ကိုက္ပါေတာ့

ေလသည္ ။ေမ်ာက္ေလးမွာ အကိုက္ခံထားရေသာ ဒဏ္ရာႏွင့္အတူ အသက္ေဘးအတြက္ ဖင္

ပိတ္ျပီး လာရာလမ္းေႀကာင္းအတိုင္း ေတာအုပ္ေလးသို. ျပန္လွည့္ေျပးေလေတာ့သည္။ဘာေႀကာင့္

လဲဆိုေတာ့ ဒီလိုသဲကႏ ၱာရမွာ လွည့္ပတ္ေျပးေနလို.ကေတာ့ ခုနကပဲ ၀ါးျခင္းေတာင္းေလးအား

ထမ္းျပီးေလွ်ာက္လာတဲ့ ေမာပန္းမႈေႀကာင့္ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ ေခြးေလးလိုက္လို.မိမွာပဲ ။ေတာအုပ္ထဲ

သို.ေရာက္မွပဲ အနီးဆံုးရိွ သစ္ပင္တစ္ပင္ေပၚသို.တက္ေျပးေလသည္ ။သစ္ပင္ေပၚသို.ေရာက္မွ

ေနာက္ကေန.ဆက္မလိုက္ႏိူင္ေတာ့ဘဲ သစ္ပင္ေအာက္မွ ၀ုတ္...၀ုတ္...၀ုတ္ ဆိုျပီးထိုးေဟာင္ေန

ေသာ မုဆိုးေျပာတဲ့ ဒုကၡ ဆိုတဲ့ ေခြးေလးအား ေအာက္သို.ငံု ့ႀကည့္လိုက္ျပီး ေစာေစာကမုဆိုးကို

အိမ္တြင္ ၀ါးျခင္းေတာင္း ဖြင့္ျပီးမိမိမွ ႀကည့္ပါရေစဆိုေသာ္လည္း မုဆိုးမွ တမင္တစ္ကာျဖင့္ ဒုကၡ

ေပးလိုုေသာေႀကာင့္ ဘာသစ္ပင္မွ မရိွေသာသဲကႏ ၱာရသို.ထမ္းသြားေစျပီး မိမိေျခကုန္ လက္ပန္းက်

ေမာပန္းတဲ့အခါမွ ဖြင့္ႀကည့္ခိုင္းေသာ မုဆုိးရဲ. ကလိမ္ကက်စ္က်ေသာ ဥာဏ္နီ ၊ဥာဏ္နက္အား အခု

မွ သေဘာေပါက္ေလေတာ့သည္ ။ထိုအခါေမ်ာက္ေလးရဲ.စိတ္မွ ေႀသာ္...ေျခႏွစ္ေခ်ာင္း ၊နားရြက္တို

ရိွတဲ့ လူဆိုတဲ့သတၱ၀ါ ဟာ ေကာက္က်စ္စဥ္းလဲ ၊ယုတ္မာတတ္တဲ့ေနရာမွာ ေတာ္ေတာ္ေလးကို

ထူးခၽြန္ပါလားဆိုျပီး သစ္ပင္ေအာက္မွ မိမိအား တစ္စစီကိုက္ဖဲ့ရန္ တ၀ုတ္၀ုတ္ႏွင့္ထိုးေဟာင္ေနေသာ

ေခြးအား ငံု.ႀကည့္ျပီး မိမိရဲ. စပ္စပ္စုစု သိခ်င္လိုလွေသာ စိတ္အား မွားေလစြာဟုဆိုျပီး သံေ၀ဂ

ရရံုတင္မက ေႀကးေ၀ဂ ၊သတၱဳေ၀ဂ ေတြပါ ရသြားေလေတာ့သည္ ။

ေနာက္ေန.မနက္တြင္ မုဆိုးမွ သစ္ပင္ေအာက္တြင္ တစ္ညလံုးေစာင့္ေနေသာ ေခြးေလးအား

အနီးရိွသစ္ပင္တစ္ပင္မွာ ႀကိဳးျဖင့္ခ်ည္ျပီးမွ ေမ်ာက္ေလးအား သားႀကီးေရ ဆင္းလာခဲ့ေတာ့

ဟုဆိုျပီးေအာ္ေခၚေလသည္။ ထိုအခါ သစ္ပင္ေပၚမွ ဆင္းလာေသာ ေမ်ာက္ေလးအား

ဘယ္ႏွယ့္ရိွစ ဒုကၡ ဆိုတဲ့အရာ ဘယ္လိုတုန္း ငါ့ ကိုေျပာျပစမ္းပါဟု ေမးလိုက္ေသာအခါ

ေမ်ာက္ေလးမွ ေဒါသသံျဖင့္ ေအာင္မေလး...မုဆိုးေရ ဒုကၡဆိုတာ ေမာလိုက္တာ ၊

ဗိုက္လဲဆာလိုက္တာ ၊ အဲဒီေခြးမသား ကိုက္ထားလို.ရထားတဲ့ ဒဏ္ရာေႀကာင့္ တစ္ညလံုး

နာက်င္လိုက္တာ ၊ေရငတ္တဲ့ ေ၀ဒနာေရာပဲ အဲ...က်န္ေသးတယ္ အဲဒီ ဒုကၡ ဆိုတဲ့အေကာင္ဟာ

အစြယ္တေဖြးေဖြး နဲ.ပါလား လို.ေမ်ာက္ေလးလဲ ျပန္ေျဖေတာ့ မုဆိုးမွ အေစာႀကီးကတည္းက

ငါမေျပာဘူးလား မင္းဘာမင္း ေမ်ာက္ဒုကၡ ၊ ေမ်ာက္ရွာတာကိုး ဟုေျပာျပီး တဟားဟား ျဖင့္

ေအာ္ရီလိုက္ေလသည္ ။

ပံုျပင္ေလးကေတာ့ ဒါပါပဲ ဒကာႀကီး ေရ ... အဲဒီပံုျပင္ထဲက ေမ်ာက္ကေလးလိုပဲ ကိုယ့္ဒုကၡ ကိုယ္ရွာ

သလိုမျဖစ္ပါေစနဲ.လို. ဘုန္းႀကီး ဆုေတာင္းေပးလိုက္မယ္ ။သူတစ္ပါး ႏိူင္ငံမွာဆိုေတာ့

အစားအေသာက္ ၊အေနအထိုင္ ယဥ္ေက်းမႈ ၊ အစစအရာရာ မတူညီေတာ့ ဒုကၡ

ဆိုတဲ့အရာကေတာ့ အနဲ အမ်ားေတာ့ ႀကံဳရမွာပဲ ။အဲဒီလို ဘာသာစကားအခက္အခဲ ဒုကၡ ၊

ဓေလ့ထံုးစံမတူညီတဲ့ ဒုကၡေတြကို ေအာင္ျမင္စြာနဲ. ေခ်ာေခ်ာေမာေမာ ေက်ာ္လႊားႏိူင္ပါေစလို.

ထပ္ျပီးေတာ့ ဘုန္းႀကီး ဆုေတာင္းေပးလိုက္တယ္ ။ အဲဒီေနာက္ ဆရာေတာ္မွ စကားမ်ား

ေတာက္ေလွ်ာက္ ေျပာလိုက္ရ၍ ေမာပန္းလာသျဖင့္ အနီးရိွ ေရတစ္ခြက္အား ယူေသာက္ျပီး

ကြမ္းအစ္ထဲမွ ကြမ္းယာ တစ္ယာကိုလဲ ႏိွက္ယူလိုက္ျပီး ၀ါးျမံဳေနကာ စကားေျပာျခင္းအား

ေခတၱမွ် ရပ္နားလိုက္ေလသည္ ။ျပီးေနာက္ ဆရာေတာ္မွ ကဲကဲ...ဒကာ ၊ဒကာမ တို. ဘုန္းႀကီးလဲ

နားခ်ိန္ ၊က်ိန္းရေတာ့မဲ့ အခ်ိန္လဲ ေရာက္လာလို.ေရစက္က်အမွ်ေ၀ဖို. အသင့္ျပင္ထားေတာ့လို.

ဆိုျပီး ဆရာေတာ္မွ အရပ္ရွစ္မ်က္ႏွာရိွ သတၱ၀ါမ်ားအားလည္းေကာင္း ၊ အထက္အရပ္

ေအာက္အရပ္ရိွ သတၱ၀ါမ်ား၊ ႀကားႏိူင္မႀကားႏိူင္ ၊ျမင္ႏိူင္မျမင္ႏိူင္ေသာ ပုဂိၢဳလ္မ်ား သတၱ၀ါမ်ား ၊

နတ္ျပည္ေျခာက္ထပ္ ငရဲ ရွစ္ထပ္မွ ပုဂၢိဳလ္မ်ား ၊ကၽြတ္သင့္ ကၽြတ္ထိုက္ေသာပုဂၢိဳလ္မ်ား အားလံုး ၊

ဤ သဲကုန္းဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွ အမွ်ေပးေ၀လိုက္ပါတယ္ ။

ႀကားႀကားသမွ် အမွ် အမွ် ၊အမွ် ယူေတာ္မူႀကပါကုန္ေလာ သာဓု...သာဓု...သာဓု ဆိုျပီး

တရားပဲြအား ရပ္နားလိုက္ေလသည္ ။

တရားပြဲျပီး၍ ရဲအုပ္လြင္ဦးမွ ဆရာေတာ္အား ႏူတ္ဆက္ကာ အိမ္သို.ျပန္ရန္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းရဲ.

ေလွကားထစ္အတိုင္း ဆင္းလာခဲ့ေလသည္ ။ေလွကားထစ္ တစ္၀က္မွာတင္  ဟာ...ဆိုျပီး

ပါးစပ္မွလဲ ကိုရင္ႀကီး ဟု အံ့အားသင့္စြာျဖင့္ လႊတ္ကနဲ. ထြက္သြားေလသည္ ။ဟုတ္ပါသည္

ကိုရင္ႀကီးမွ ကိုရင္ႀကီး စစ္စစ္ပါ။

ရဲအုပ္လြင္ဦးမွ ကိုရင္ႀကီးေရ မေတြ.တာ အေတာ္ေတာင္ႀကာပါျပီးေနာ္ ။ဘယ္ကေန ဘယ္လို

မ်က္စီလည္ လမ္းမွားလာတာလဲ ဟု ေမးလိုက္ေသာအခါ ကိုရင္ႀကီးမွ ဟုတ္တယ္ ဒကာႀကီးေရ

ကိုရင္ႀကီးလဲ ဘုန္းဘုန္းဘုရားကို မေတြ.တာႀကာျပီးမို. ဒီေန.လဲ ကထိန္သကၤန္းကပ္လႈ

ပူေဇာ္တဲ့ေန.ဆိုေတာ့ လာျပန္လည္တာ ဟုျပန္ေျဖေလသည္ ။ထို.ေနာက္ ရဲအုပ္လြင္ဦးမွ

ခုနေလးကေတာင္ ဘုန္းဘုန္းက ေမ်ာက္ဒုကၡ ၊ ေမ်ာက္ရွာ ဆိုျပီး တရားအျဖစ္နဲ. ပံုျပင္ေလး

တစ္ပုဒ္ေတာင္ ေဟာေျပာေပးခဲ့ေသးတယ္ ။အဲဒီပံုျပင္ေလးက ေတာ္ေတာ္ေလးကို နားေထာင္လို.

ေကာင္းသားပဲ ဟု ဆိုေတာ့ ကိုရင္ႀကီးမွ ဟုတ္တယ္ ဒကာႀကီးေရ ဘုန္းဘုန္းက ကိုရင္ႀကီးကိုလဲ

ေဟာေျပာဖူးပါတယ္။ ကိုရင္ႀကီးလဲ အဲဒီပံုျပင္ကို အရမ္းႀကိဳက္ပါတယ္ ။ထို.ေနာက္ ရဲအုပ္လြင္ဦးမွ

ကိုရင္ႀကီးေရ တပည့္ေတာ္ ေနာက္လဆိုရင္ မေလးရွားကို သြားေတာ့မယ္ ။အလုပ္သြားလုပ္ဖို.ပါ

ဘုရား ။ ဒါေႀကာင့္ ကိုရင္ႀကီးေရ တပည့္ေတာ္ကို အစစ၊ အရာရာ အႏ ၱာရယ္ကင္း ၊ေဘးရွင္းျပီး

အလုပ္အကိုင္ အဆင္ေျပဖို. အေဆာင္ေလးဘာေလး ၊ဂါထာေလးမ်ားလဲ စြန္.ေပးပါအံုး ဟု

ေလွ်ာက္တင္လိုက္ေသာအခါ ကိုရင္ႀကီးမွ ေျပာင္ေနေသာ ဦးေခါင္းအား ပြတ္သပ္ေနျပီး

အတန္ႀကာ စဥ္းစားလိုက္ျပီးမွ အင္း...ဒကာႀကီးက ဘယ္ေန.မွာေမြးတဲ့ ဘာေန.သားတုန္း

ဟု ေမးေသာအခါ ရဲအုပ္လြင္ဦးမွ တပည့္ေတာ္ဟာ ဗုဒၶဟူးေန.မွာ ေမြးတဲ့ ဗုဒၶဟူးေန.သားပါ ၊။

ဒီလိုဆိုရင္ ခုနက ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ေဟာေျပာခဲ့တဲ့ ပံုျပင္ေလးထဲက ေခါင္းစဥ္

ကို ေလးႀကိမ္ ၊ေလးခါတိတိ ပါးစပ္မွ အသံထြက္ ရြတ္ဆိုကြာ ဟု ဆိုေတာ့ ရဲအုပ္လြင္ဦး မွ

ဘယ္ေခါင္းစဥ္တုန္း ၊ဘာႀကီးကို ေလးႀကိမ္ ေလးခါ ရြတ္ဆိုရမွာလဲဘုရားလို. ျပန္ေမးေရာ

ကိုရင္ႀကီးမွ အင္း.....ဒကာႀကီး အလုပ္ကိစၥတစ္ခုခုအတြက္ ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ အခက္အခဲတစ္ခုခု

အတြက္ ပဲျဖစ္ျဖစ္ ၊အခ်စ္ေရး အိမ္ေထာင္ေရးအတြက္ ပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒုကၡႀကံဳလာတိုင္း

ေမ်ာက္ဒုကၡ ၊ေမ်ာက္ရွာ.....ေမ်ာက္ဒုကၡ ၊ေမ်ာက္ရွာ.....

ေမ်ာက္ဒုကၡ ၊ေမ်ာက္ရွာ.....ေမ်ာက္ဒုကၡ ၊ေမ်ာက္ရွာ..... ဆိုျပီး ေလးႀကိမ္ေလးခါ တိတိသာ

ရြတ္ေပးေတာ့ ဟု ဆိုေလသည္။ ထိုအခါမွ ရဲအုပ္လြင္ဦးမွ အာ...ကိုရင္ႀကီးကေတာ လုပ္ခ်

လိုက္ျပန္ျပီး ဒီဟာက ဘုရားစာလဲ မဟုတ္ ၊ဂါထာလဲ မဟုတ္ ေနာက္ျပီး တပည့္ေတာ္

တစ္သက္ႏွင့္ တစ္ကိုယ္၊ တစ္ခါမွလဲ မႀကားဖူးဘူး အေကာင္းေျပာပါဘုရား ဆိုေတာ့

ကိုရင္ႀကီးမွ အခုႀကားဖူးျပီး မဟုတ္လား ၊ဒါဟာကိုရင္ႀကီးတီထြင္ လိုက္တဲ့ ေနာက္ဆံုးေခတ္ေပၚ

ဂါထာပဲ ။   ယံုယံုႀကည္ႀကည္နဲ.သာ ရြတ္ဆိုေပေတာ့ ဟု ဆိုေလသည္။

ရဲအုပ္လြင္ဦးမွ အတြန္.တက္ကာ ဘုရားစာတို. ၊ဂါထာတို.ဆိုတာ သူ.မွာ အနက္အဓိပါၸယ္

ရိွတယ္လို. ႀကားဖူးတယ္ ။အဲဒီေတာ့ ကိုရင္ႀကီးေရ အနက္အဓိပါၸယ္ေလး ၊ဘာေလးမ်ားရိွ

ရင္လဲ ရွင္းျပေပးပါအံုး ဟု ဆိုကာ  ကတ္ဖိုးကတ္ဖဲ့ ျပန္ေမးေလသည္ ။ကိုရင္ႀကီးလဲ

ဟင္း.....ဆိုျပီး သက္ျပင္းခ်လိုက္ျပီးမွ ေကာင္းျပီးေလ ဒါဆိုလဲေျပာရတာေပါ့ ။

ေမ်ာက္ဒုကၡ ၊ေမ်ာက္ရွာ ဆိုေတာ့ ကိုယ္ျဖစ္ေတာ့ ၊ကိုယ္ခံေပါ ့ ဟု ဆိုလိုက္ျပီးေနာက္

ေလွကားထစ္အတိုင္း ေက်ာင္းေတာ္သို. တစ္လွမ္းခ်င္း ညင္ညင္သာသာျဖင့္ ဣိေျႏၵရရ ႏွင့္

ေလွ်ာက္တက္သြားေလေတာ့သတည္း ။

(မွတ္ခ်က္။     ။အထက္ပါ ကိုရင္ႀကီးေျပာခဲ့ေသာ ေမ်ာက္ဒုကၡ၊ေမ်ာက္ရွာ ဆိုတဲ့ ဂါထာ

ေလးအား ယံုႀကည္သူမ်ား ရြတ္ဆိုလိုပါက က်န္ေသးေသာ ေမြးနံမ်ားအား ေအာက္တြင္

ေဖာ္ျပ ေပးထားပါသည္ ။မွ.....စာေရးသူ )

တနလၤာသား ၊သမီးမ်ားအတြက္         =                ႏွစ္ႀကိမ္ရြတ္ဆိုပါရန္ ။

အဂၤါသား ၊သမီးမ်ားအတြက္             =                သံုးႀကိမ္ရြတ္ဆိုပါရန္ ။

ဗုဒၶဟူးသားသမီးမ်ားအတြက္            =                ေလးႀကိမ္ရြတ္ဆိုပါရန္။

ႀကာသာပေတးသား ၊သမီးမ်ားအတြက္  =                ငါးႀကိမ္ရြတ္ဆိုပါရန္။

ေသာႀကာသား ၊သမီးမ်ားအတြက္       =                ေၿခာက္ႀကိမ္ရြတ္ဆိုရန္။

စေနသား ၊သမီးမ်ားအတြက္            =                ခုနစ္ႀကိမ္ရြတ္ဆိုရန္။

တနဂၤေႏြသား ၊သမီးမ်ားအတြက္       =                တစ္ႀကိမ္ရြတ္ဆိုရန္။

ရာဟုသား ၊သမီးမ်ားအတြက္           =                ရွစ္ႀကိမ္ရြတ္ဆိုရန္။

ဥမမာ။  ။တနဂၤေႏြသား ၊သမီးဆိုလွ်င္ ေမ်ာက္ဒုကၡ ၊ေမ်ာက္ရွာဆိုေတာ့ ကိုယ္ျဖစ္

ေတာ့ ကိုယ္ခံေပါ့ ဟု ဆိုျပီး စိတ္ထဲမွ ရြတ္ဆိုရန္ မဟုတ္ဘဲ မိမိတစ္ကိုယ္စာ

တစ္ေယာက္စာ ႀကားရရံုေလး ပါးစပ္မွ တစ္ႀကိမ္ ၊တစ္ခါသာ ရြတ္ဆိုေပးပါရန္ ။ ......

စာေရးသူရဲ. အမွာစာ.........

၂၀၁၀ ခုနစ္အတြက္ ကၽြန္မရဲ. ပံုျပင္ေလးတစ္ပုဒ္ ဆိုတဲ့ ပို.(စ္) ေလးအား

အေထာက္အကူ ျပဳခဲ့သူမ်ားျဖစ္ႀကေသာ ကၽြန္မ ငယ္စဥ္တုန္းက ကၽြန္မ အပ်င္းေျပ

နားေထာင္ရန္ အျမဲတမ္း ပံုျပင္မ်ားေျပာျပခဲ့ေသာ အရက္အလြန္အကြ်ံ ေသာက္မႈေႀကာင့္

အသဲေရာဂါျဖင့္ ၂၀၀၁ ခုနစ္တြင္ ကြန္လြန္သြားရွာျပီးျဖစ္ေသာ ကၽြန္မရဲ. ဦးေလးငယ္

ဦးျမင့္ေအာင္အား လည္းေကာင္း ၊ရဲႏွစ္ေကာင္မွ ကိုေဇာ္လတ္အား တကယ့္ျပင္ပတြင္

ဒုကၡေပးခဲ့မႈအား ကိုေဇာ္လတ္ရဲ.ေျပာျပမႈ.အတြက္ ယခုပို.(စ္) ေလးတြင္ ျပန္လည္ေဖာ္ျပ

ႏိူင္ခဲ့တဲ့အတြက္ ကိုေဇာ္လတ္အား လည္းေကာင္း ၊ကိုရင္ႀကီးႏွင့္ရဲအုပ္လြင္ဦး ဆိုတဲ့

ဇာတ္လမ္းေလးအား ေျပာျပေပးခဲ့ေသာ ရန္ကုန္ျမိဳ. ၊အင္းစိန္မွ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ေသာ

မေကသီအား လည္းေကာင္း ၊ ဤ ပို.(စ္) ေလးအား ၀ိုင္း၀န္းကူညီ အႀကံေပးခဲ့တဲ့

အားလံုးေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားအား ေက်းဇူးတင္လွ်က္.........

Written By:

THIDA MOE PHYU ( Macau / Hong Kong )