အစ္

Geschrieben am 18.10.2013 von shweyoat

ဒီညသူ(ကၽြန္ေတာ့သခင္)အရက္ေသာက္ေနတာေတြ႕ရသည္။ယခင္အရက္ေသာက္စဥ္ကလိုမဟုတ္ယခင္က ျပံဳးေပ်ာ္ကာစကားေဖာင္ဖဲြ႕တတ္သေလာက္ယခုသူမည္သည့္စကားမွမေျပာ။တစ္ငံုေသာက္လိုက္မ်က္ရည္တစ္စက္က်လိုက္ႏွင့္အင္မတန္စိတ္ထိခိုက္ေနပံုပင္။အျမည္းပင္မရိွ။ထို႕ေနာက္သူူျခံေရွ႕သို႕လွမ္းေမွ်ာ္ၾကည့္ရင္း မ်က္ေတာင္လံုး၀မခတ္ဘဲ ကိုယ္ခႏၶာလံုး၀မလႈပ္ဘဲမ်က္ရည္ေတြ ဒလေဟာက်လာေတာ့သည္။ "ရႈး " အေမ့နွာမႈတ္သံကိုၾကားရသည္။ ကၽြန္ေတာ္အေမ့ကိုၾကည့္ေတာ့လဲ အေမလဲမ်က္ရည္၀ဲေနသည္။ ေျခာက္ဆယ္၀ပ္ မီးေရာင္မွိန္မွိန္ေအာက္မွာ အေမသူမ၏ အျမီးနွင့္ ျခင္/ယင္ခတ္ကာ ေနသည္။ ဘာေတြ ျဖစ္ေနၾကတာလဲဟုစဥ္းစားရင္း သူ႕ကို လွမ္းၾကည့္မိသည္။ သူ အရက္ပုလင္းအား လည္ပင္းမွဆဲြကာ ကၽြန္ေတာ္တို႕ဆီလာေနသည္။ အနီးေရာက္မွ သူ႕မ်က္ႏွာအား ေသခ်ာၾကည့္္မိသည္။ မ်က္ခြံမ်ားမို႕ေမာက္ကာ နွာေခါင္းထိပ္မ်ားနီရဲကာေနသည္။ ကၽြန္္ေတာ့ေခါင္းအားပုတ္ကာ အေမ့ဘက္သို႕လွည့္သည္။ ထို႕ေနာက္ အေမ့ကိုဖက္ကာငိုေတာ့သည္။ ထိုအခါ အေမ့ရဲ႕ ၀ဲေနသည့္မ်က္ရည္ေတြလည္းတာက်ိဳးသလိုပင္ ျဖာဆင္း က်လာေတာ့သည္။ ဒီညတြင္ သူ၏ငိုသံႏွင့္တစ္ျခံလံုးဖံုးသြားေတာ့သည္။ သူသည္ လြန္စြာမွဆင္းရဲသူျဖစ္သည္။ သူ႕တြင္မိခင္အိုၾကီးတစ္ဦးရိွကာ လက္ဆုပ္လက္ကိုင္ ပိုင္ဆိုင္သည္ဆိုလို႕ ကၽြန္ေတာ္တို႕သားအမိဘဲရိွသည္။ သူ၏မိခင္ၾကီးအား ကၽြန္ေတာ့္အေမႏွင့္အတူ လုပ္ေကၽြးေနသူျဖစ္သည္။ မနက္လင္းလွ်င္ လယ္ငွားလိုက္သည္။ ယခုသူ၏မိခင္ၾကီးေနမေကာင္းျဖစ္ကာ တဲအတြင္းမွ ေခ်ာင္းဆိုးသံမ်ားၾကားရသည္။ တစ္ခါတစ္ခါ ညည္းသံၾကားရသည္။ တစ္ေန႕က အသားမဲလူသံုးေယာက္ႏွင့္ျခံေရွ႕တြင္စကားေျပာဆိုသည္ကို ေတြ႕ရျပီးကတည္းက သက္ျပင္းတခ်ခ်ႏွင့္ စိတ္ဆင္းရဲေနပံုဘဲေတြ႕ရေတာ့သည္။ "မိနီမရယ္ ငါ့ကိုခြင့္လႊတ္ပါဟယ္….. ငါမတတ္သာလြန္းလို႕ လုပ္ရတာပါ …..အီး…ဟီး….ဟီး…ဟီး….." ဒီညေတာ့ ထုိငိုသံမ်ားႏွင့္ေက်ာ္ျဖတ္ရေတာ့သည္။ ×××××××××× မနက္ေရာက္ေလျပီ။ ကားတစ္စင္းကၽြန္ေတာ္တို႕ျခံေရွ႕ လာရပ္သည္။ အနက္ေရာင္ကားၾကီးမွာ ေျပာင္လက္ေနသည္။ အနက္ေရာင္ကားၾကီးေပၚမွ လည္ကတံုးအက်ၤ ီအျဖဴေရာင္ႏွင့္ အသားအနက္ေရာင္ လူၾကီးႏွစ္ေယာက္ ဆင္းလာၾကသည္။ ပိုက္ဆံအိတ္အၾကီးၾကီး တစ္ခုကိုခ်ိဳင္းၾကားညွပ္ကာ သူ၏တဲထဲကို လွမ္းၾကည့္သည္။ သူယိုင္နဲ႔ေနေသာ ေျခလွမ္းမ်ားျဖင့္ ထိုလူၾကီးမ်ားအနီးသို႕ ေလွ်ာက္လာသည္။ "အဟြတ္….အဟြတ္….." တဲအတြင္းမွ ေခ်ာင္းဆိုးသံၾကားေတာ့ေျခလွမ္းကိုရပ္ကာ ဆက္ေလွ်ာက္သည္။ သူတစ္ညလံုးငိုထားေသာ မို႕အစ္အစ္ မ်က္ခံြမ်ားအတြင္းမွ မ်က္လံုးတို႕အားျပဴးကာ ထိုလူၾကီးႏွစ္ေယာက္အား ၾကည့္သည္။ ထုိ႕ေနာက္ကၽြန္ေတာ္တို႕ဘက္ကို လက္ညိွဳးထိုးျပျပီး မ်က္ႏွာကိုတစ္ဖက္သို႕လွည့္ကာေနသည္။ "လွသားဘဲ ၾကိဳက္တယ္……." "ၾကိဳက္တယ္လုပ္မေနနဲ႔ ဒီေန႕လုပ္ရမွာ ၀ယ္လိုက္ေတာ့…." ထိုလူၾကီးႏွစ္ေယာက္ အေမ့ကို၀ိုင္းၾကည့္ေနၾကျပီး အေမကေတာ့ မ်က္ရည္က်ရွာသည္။ ကၽြန္ေတာ္စဥ္းစား မရခင္မွာထိုလူၾကီးႏွစ္ေယာက္ သူ႕အားပိုက္ဆံအထပ္လိုက္ေပးလိုက္ၾကသည္။ သူပိုက္ဆံကိုင္ကာ တဲထဲသို႕ေျပး၀င္သြားသည္။ ထိုလူၾကီးေတြလဲကားေပၚတက္ကာ ျပန္သြားၾကေလသည္။ ခဏအၾကာမွာေတာ့ အရုပ္ဆိုးဆိုးႏွင့္ လူတစ္စု အေမ့အားလာဆဲြၾကသည္။ အေမသည္ ကၽြန္ေတာ့အား တစ္ခ်က္ၾကည့္ကာ ထိုလူေတြေနာက္လိုက္ဖို႕ျပင္သည္။ " အဲ…….အဲ……." အေမယခုကဲ့သို႕ အသံက်ယ္က်ယ္ႏွင့္ေအာ္သံမၾကားဖူးသျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္အေတာ္ပင္တုန္လႈပ္သြားသည္။ ကၽြန္ေတာ္လဲ အေမ့ကို မလိုက္သြားပါနဲ႔ဟုထားသည္။ ကၽြန္ေတာ္အသံေတာ္ေတာ္ဆူညံသည္ထင္၏။ သူ တဲအတြင္းမွေျပးထြက္လာျပီးကၽြန္ေတာ့အား ဖက္ကာငိုေတာ့သည္။ "မိနီမေရ အေမ့အသက္ကို ကယ္တယ္လို႕သေဘာထားပါေပးပါဟာ…." သူ၏ငိုသံၾကီးနဲ႔ေျပာတဲ့စကားေနာက္မွာ အေမထိုလူစုေနာက္ျငိမ္သက္စြာလိုက္ပါသြားေတာ့သည္။ ကၽြန္ေတာ္လဲ ေအာ္ေခၚရတာေမာသြားသျဖင့္ ျငိမ္သြားသည္ႏွင္ ့သူ ျခံျပင္ကိုေျပးထြက္သြားေတာ့သည္။ ခဏၾကာေတာ့ဆရာ၀န္တစ္ေယာက္သူနွင့္အတူပါလာသည္။ သူတို႕ေျခလွမ္းေတြမွာသြက္လွသည္။ တဲအတြင္းသို႕ အလ်င္စလို၀င္သြားၾကသည္။ တဲအတြင္းမွ သူ၏အေမေခ်ာင္းဆိုးသံက်ယ္က်ယ္ကိုၾကားရသည္။ "အေမသတိထားေလ အေမ….အေမ …. " "အေမ………………………………" သူ၏ေအာ္သံမွာ တစ္ေလာကလံုးၾကားေလာက္သည္ဟုထင္သည္။ ထို႕ေနာက္သူ တဲအတြင္းမွေျပးထြက္ကာ ျခံျပင္သို႕ေျပးထြက္သြားသည္။ "မိနီမေရ အေမ့အသက္မမွီေတာ့ဘူးဟ……." ××××××××××× ထို႕ေနာက္ပိုင္းတြင္ သူ၏အေမအသံကိုမၾကားရေတာ့သလို ကၽြန္ေတာ့္အေမရဲ႕ အသံ အနံ႕ အထိအေတြ႕တို႕ကိုလဲ မေတြ႕ရေတာ့။ အခ်ိန္ေတြေျပာင္းတာႏွင့္အတူ သူႏွင့္ကၽြန္ေတာ္၏သံေယာဇဥ္မွာလဲ ပိုၾကီးလာေတာ့သည္။ ကၽြန္ေတာ့နာမည္မွာ ေရႊတိုးျဖစ္ျပီး သူက ကၽြန္ေတာ့ကိုသားဟုသာတြင္တြင္ေခၚသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ႏွစ္ေယာက္အလုပ္အတူၾကိဳးစားၾကသည္။ သူပိုက္ဆံစုသည္။ ထိုပိုက္ဆံစုသည္မွာအေၾကာင္းရိွ သည္။ သူမဂၤလာေဆာင္ရန္ျဖစ္သည္။ သူမဂၤလာေဆာင္ျပီးေနာက္ပိုင္းကၽြန္ေတာ္တို႕အလုပ္ကိုပိုၾကိဳးစားရသည္။ သူ၏အိမ္ေထာင္ဖက္မွာ ကၽြန္ေတာ့္ ကိုသံေယာဇဥ္သိပ္မရိွပံုပင္။ ကၽြန္ေတာ့္ကိုေရေတာင္မတိုက္ဖူးေပ။ သို႕ေသာ္ကိစၥမရိွေခ်။ သူ ကၽြန္ေတာ့ကို ဂရုစိုက္လွ်င္ဘာမွမလို၊ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ ျပီးျပည့္စံုျပီျဖစ္သည္။ ထိုေန႕ကသူ ကၽြန္ေတာ့အား ကေလးပိစိေလးတစ္ေယာက္ခ်ီကာ လာျပသည္။ "သား ဒီမွာၾကည့္စမ္း မင္းမွာ ညီေလးရျပီ…… ညီေလးရျပီကြ…." ကၽြန္ေတာ္အသဲယားလာျပီး နမ္းၾကည့္ရင္ ၾကိဳးစားေသာအခါ သူက သေဘာတက်ေအာ္ရီကာ "ေနဦးကြ သူၾကီးလာမွ မင္းနဲ႔အေဖာ္ရမွာ အခုငယ္ေသးတယ္" "ေယာက်ၤားေရ …..ဟင္…..ၾကည့္စမ္း ကေလးကိုအဲ့ႏြားနားေခၚသြားစရာလား ….ခုဒီေခၚလာခဲ့……" အသံစြာစြာေနာက္ကိုသူလိုက္သြားရေတာ့သည္။ ×××××××××××× "ရွင္ဒီႏြားမေရာင္းရင္ ဘယ္ကပိုက္ဆံရမလဲဟင္…..မဟုတ္ရင္ရွင့္သားေသမွာေပါ့…" "မလုပ္ပါနဲ႔မိတင္ရယ္………..ငါသားကိုမလုပ္ပါနဲ႔….." "ဘာ………ႏြားက ရွင့္သားဆုိရင္ အခုေဆးရံုတက္ေနတဲ့ကေလးဘာတုန္းရွင္မိုက္ရိုင္းလွခ်ည္လား…. ရွင္မလုပ္ရင္ေန…. က်မေရာင္းမယ္…. ကံေကာင္းလို႕ အစ္ေန႕ႏွင့္ၾကံဳတာ မဟုတ္ရင္ ရွင့္ကေလးခဲြစိတ္ခေတာင္မွီမွာမဟုတ္ဘူး….." အသံတို႕က ကၽြန္ေတာ္ေရာင္းကုန္ျဖစ္ေနမွန္းသိလိုက္ရသည္။ သူ၏မိန္းမထမီစြန္ေတာင္ဆဲြကာ ျခံထဲမွထြက္သြားသည္ကို ကၽြန္ေတာ္ေငးၾကည့္ေနမိေတာ့သည္။ ××××××××××× ဒီညသူ(ကၽြန္ေတာ့သခင္)အရက္ေသာက္ေနတာေတြ႕ရသည္။ယခင္အရက္ေသာက္စဥ္ကလိုမဟုတ္ယခင္က ျပံဳးေပ်ာ္ကာစကားေဖာင္ဖဲြ႕တတ္သေလာက္ယခုသူမည္သည့္စကားမွမေျပာ။တစ္ငံုေသာက္လိုက္မ်က္ရည္တစ္စက္က်လိုက္ႏွင့္အင္မတန္စိတ္ထိခိုက္ေနပံုပင္။အျမည္းပင္မရိွ။ထို႕ေနာက္သူူျခံေရွ႕သို႕လွမ္းေမွ်ာ္ၾကည့္ရင္း မ်က္ေတာင္လံုး၀မခတ္ဘဲ ကိုယ္ခႏၶာလံုး၀မလႈပ္ဘဲမ်က္ရည္ေတြ ဒလေဟာက်လာေတာ့သည္။ ဒီညသူကၽြန္ေတာ့္ကိုဖက္ကာငိုေတာ့သည္။ "သားရယ္ အေဖလူမိုက္ၾကီးပါ…. အေဖ့ကိုခြင့္လႊတ္ပါကြယ္……" ဒီညသူကၽြန္ေတာ္ႏွင့္အိပ္သည္။ သူ၏မိန္းမတဲတံခါးကိုပိတ္ကာ အထဲတြင္ေနသည္။ တစ္ခါတစ္ခါတဲအတြင္းမွ ရိႈက္သံသဲ့သဲ့ ေလနွင့္အတူပါလာသည္။ ××××××××××× မနက္ေရာက္ျပီ။ ကားတစ္စင္းကၽြန္ေတာ့္ကို ျခံေရွ႕လာရပ္သည္။ အနက္ေရာင္ကားၾကီးမွာ ေျပာင္လက္ ေနသည္။ အနက္ေရာင္ကားၾကီးမွလည္ကတံုးအက်ၤ ီအျဖဴေရာင္ႏွင့္အသားအနက္ေရာင္ အေမ့ကလွည့္တုန္းကလို လူၾကီးႏွစ္ေယာက္ဆင္းလာၾကသည္။ သူတို႕အေမ့တုန္းကလိုၾကည့္ကာ ကၽြန္ေတာ့္ကိုလဲ "လွသားဘဲ ၾကိဳက္တယ္………" "ၾကိဳက္တယ္လုပ္မေနနဲ႔ ဒီေန႕လုပ္ရမွာ ၀ယ္လိုက္ေတာ့" ထိုလူၾကီးတို႕၏ပိုက္ဆံအိတ္မွ ငါးေထာင္တန္အထပ္လိုက္ကို သူ႕မိန္းမအားေပးလိုက္ေလသည္။ ထိုပိုက္ဆံ တို႕အား သူ႕မိန္းမတို႕အားသူ႕မိန္းမယူသြားျပီး ျခံအျပင္ေျပးထြက္သြားသည္။ ခဏေနေတာ့ လူတစ္စု ကၽြန္ေတာ့္ကို ဆဲြေခၚၾကသည္။ ကၽြန္ေတာ္မလိုက္ခ်င္ သူ႕အားေခၚမိသည္။ "အဲ……အဲ……" "သား….." တဲအတြင္းမွသူေျပးထြက္လာသည္။ ကၽြန္ေတာ့္ဆီေတာ့မဟုတ္။ကၽြန္ေတာ္ျခံ၀ေရာက္ေနျပီ ။သူကၽြန္ေတာ့္တင္းကုတ္ေဘးက သရက္ပင္ကို မ်က္ရည္ျဖိဳင္ျဖိဳင္က်ကာလက္သီးႏွင့္ထိုးေနသည္။ ကၽြန္ေတာ္အတင္းရုန္းေသာ္လဲမရ။ ကၽြန္ေတာ္အေမထိုလူစုေခၚသြားျပီး ဘာေၾကာင့္ေပ်ာက္သြားသည္လဲဟု ကၽြန္ေတာ္သိခြင့္ရေတာ့မည္။ ကၽြန္ေတာ္ျခံႏွင့္အေတာ္ေ၀းေ၀းကို ေရာက္လာခဲ့ေခ်ျပီ……………… ×××××××××××××××××××××× ေရႊရုပ္ 3:30PM 16.10.203

Diskussion

Auf 01.01.0001 Sagt:
bagyithet Auf 24.10.2013 Sagt:
ခ်ီးက်ဴးပါတယ္ ေရႊ႐ုပ္။ ထမင္းရွင္ေက်းဇူးရွင္လယ္လုပ္ႏြားေတြအတြက္ ထိခိုက္ခံစားရပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာထြန္းကားတဲ့ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ လယ္လုပ္ႏြားေတြကို ဘာသာျခားေတြရဲ႕ဘာသာေရးေကာင္းမႈဆိုတဲ့အယူ၀ါဒေနာက္ လည္စင္းေပးေနရတာ ၾကာခဲ့ပါၿပီ။ တကယ္ကေတာ့ လယ္ယာထြန္ယက္စိုက္ပ်ဳိးေပးရတဲ့ကၽြဲႏြားေတြကိုကာကြယ္ေပးထားတဲ့ဥပေဒ ရွိထားၿပီးသားလို႕ထင္ပါတယ္။ လယ္ယာက႑မွာ အသုံးမျပဳႏိုင္ေတာ့တဲ့၊ မသန္မစြမ္း ႏြားေတြကိုသာ အသားအတြက္ စီရင္ဖို႕ပါ။ အစိုးရခန္႕အပ္တာ၀န္ေပးထားတဲ့ တိရိစၧာန္ဆရာ၀န္က စစ္ေဆးၿပီး လယ္ယာက႑အတြက္ ခိုင္းေစရန္မသင့္ေတာ့တဲ့အေၾကာင္း ေထာက္ခံခ်က္ရယူၿပီးမွ လုပ္ခြင့္ျပဳထားတယ္လို႕ သိခဲ့ရဖူးပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒါေပမယ့္ ေပါ့ေလ။ ေ႐ႊ႐ုပ္ခံစားေရးတင္လိုက္သလိုပါပဲ။ အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ေပါ့။ တိရိစၧာန္ဆရာ၀န္ကလည္း လူသားေပပဲေလ။ ေထာက္ခံခ်က္ေတာင္းလာရင္ လူမႈေရးအရ ကူညီေဆာင္႐ြက္္ေပးရတာေပါ့။ အဲ၊ အခုေခတ္ကေတာ့ ဒီမိုကေရစီေခတ္ဆိုလားပဲ။ လူ႔အခြင့္အေရးအဖြဲ႕အစည္းေတြ၊ တိရိစၧာန္ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေရးအဖြဲ႕ေတြဆိုတာရွိေနေပမယ့္ (အဲ၊ လြန္ခဲ့တဲ့၂လေလာက္က ၾသစေတးလ်မွာထင္တယ္။ အိမ္ေမြးေၾကာင္ကေလးကို လူသူမနီးတဲ့ေနရာမွာ စြန္႔ပစ္ထားလို႕ဆိုၿပီး ပိုင္ရွင္ကိုတရားစြဲတာဖတ္လိုက္ရဖူးတယ္) လယ္ယာက႑မွာခိုင္းေစေနရတဲ့ ကၽြဲႏြားတိရိစၧာန္ေတြကို ထိထိေရာက္ေရာက္ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေပးမယ့္ ကၽြဲႏြားတိရိစၧာန္အခြင့္အေရးအဖြဲ႕ေတြလည္းမရွိေသးေတာ့ ဒီလိုကိစၥေတြရွိေနဦးမွာပဲေပါ့။

Kommentar hinzufügen

Bitte anmelden oder registrieren zu:
  • Bild in voller Nutzer-Profil;
  • neue Freunde finden;
  • Kommentare schreiben;
  • Eine persönliche Nachricht senden.
← စိတ္ကုူးယဥ္ ဆႏၵျပပဲြၾကီး   Zurück zu Blog   မ်က္ရည္ရႊဲလဲ ျပံဳးေနျမဲပါ →
© 2013-2024 Free Video Chat Conferendo! Alle Rechte vorbehalten.
Sie haben einen Fehler gefunden oder eine fehlerhafte Übersetzung? Markieren Sie den Fehler mit der Maus, drücken Sie "Strg" und die "Eingabetaste" für Ihren Korrekturvorschlag.